MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davalılardan Hazine tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

Hükmün uyulan Yargıtay 20. Hukuk Dairesinin 05.04.2010 tarihli bozma kararında özetle; “Dava konusu bilirkişi raporuna ekli krokide (A) ile gösterilen taşınmazın üç yönden 101 ada 11 nolu orman parseli bir yönden de 101 ada 1 nolu orman parseli ile çevrili orman içi açıklık niteliğinde olduğu anlaşılmaktadır. Davacı kişi, zilyetliğe dayalı olarak dava açmış sonraki celselerde tapu kaydı sunmuştur. Mahkemece davacının sunduğu tapu kaydının ilk oluştuğu günden itibaren tüm gittileri ile birlikte getirtilerek, taşınmaza birebir sınır olarak uyup uymadığını saptamak, ve uyduğunun saptanması halinde ise dört tarafı ormanla çevrili olduğundan, 3402 sayılı Yasanın 20/c maddesi gereğince miktarı ile geçerli kapsamı tayin etmekten ibarettir. Tapu kaydının uymadığının saptanması halinde ise taşınmazın orman içi açıklık niteliğinde olduğu ve zilyetlikle kazanılabilecek yerlerden olmadığı göz önünde bulundurularak karar verilmesi” gereğine değinilmiştir. Mahkemece takip edilmeyen dosyanın H.Y.U.Y."nin 409/1. maddesi gereğince yenileninceye kadar işlemden kaldırılmasına karar verilmiş, bu tarihten itibaren 3 ay içinde dava taraflarca yenilenmediğinden H.Y.U.Y."nin 409/5. maddesi gereğince davanın açılmamış sayılmasına karar verilmiş, karar davalı Hazine tarafından vekalet ücretine yönelik olarak temyiz edilmiştir.
Dava, 3402 sayılı Yasanın 12/3. maddesi gereğince açılan tapu iptali ve tescile ilişkindir.
Çekişmeli taşınmazın bulunduğu yerde orman kadastrosu 3402 sayılı Yasanın 5304 sayılı Yasa ile değişik 4. maddesi hükmüne göre yapılmış, çekişmeli parsel orman alanı içinde bırakılmıştır.
İncelenen dosya kapsamına, kararın dayandığı gerekçeye ve uzman bilirkişi raporuna göre, mahkemece davanın açılmamış sayılması yolunda kurulan hükümde bir isabetsizlik bulunmamaktadır. Ancak; davada kendisini vekil ile temsil ettiren Hazine lehine vekalet ücretine karar verilmesi gerekirken, vekalet ücreti taktir edilmemiş olması doğru değil ise de, bu husus hükmün bozulmasını ve yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, hükmün düzeltilerek onanması uygun görülmüştür. Bu sebeple; hüküm fıkrasına ek bent olarak “Davalı Hazine kendisini vekil ile temsil ettirdiğinden karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi gözetilerek takdir edilen 550.- TL. vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalı Hazineye verilmesine” cümlesinin yazılması suretiyle düzeltilmesine ve hükmün 6100 sayılı Yasanın geçici 3. maddesi göndermesiyle, H.Y.U.Y.’nın 438/7. maddesine göre bu düzeltilmiş şekliyle ONANMASINA, Harçlar Yasasının değişik 13/j maddesi uyarınca harç alınmasına yer olmadığına
13/2/2012 günü oybirliğiyle karar verildi.