Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2021/7218 Esas 2022/12030 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
I. Katılan ... İdaresi vekilinin nakil vasıtasına yönelik temyiz istemi yönünden yapılan incelemede;
Üzerindeki tedbir şerhinin kaldırılmasına karar verilen nakil aracının plakasının hükümde "47 NK 935" yerine "13 AP 489" olarak yazılması,
Yasaya aykırı olup, katılan ... İdaresi vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, hükmün bozulmasına, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'nun 322. maddesi uyarınca,
Hükmün nakil aracının üzerindeki tedbir şerhinin kaldırılmasına ilişkin bendinde yer alan "... ifadesinin çıkartılarak yerine gelmek üzere ''47 NK 935'' ifadesinin eklenmesi ve bozma sebepleri dışında kalan kısımlar aynen bırakılmak suretiyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
II. Katılan ... İdaresi vekilinin sanık ... hakkında kurulan beraat hükmüne yönelik temyiz istemi yönünden yapılan incelemede;
Olay tutanağı ve dosya kapsamına göre, kolluk görevlileri tarafından yapılan uygulama sırasında, sanık ...'ın sevk ve idaresindeki, sanık ...'ın da yolcu olarak bulunduğu 47 NK 935 plakalı araca "Dur" ihtarında bulunulduğu, aracın ihtara uymayarak kaçtığı, yapılan takip sonucunda yakalandığı ve usulüne uygun olarak yapılan aramada aracın arka koltuklarında ve bagajında toplam 649 karton kaçak sigara ele geçirildiği olayda; Her ne kadar sanık ... üzerine atılı suçlamayı kabul etmediğini, diğer sanık ... da sanık ...'nın kaçak sigaralarla ilgisinin olmadığını beyan etmiş ise de, ele geçen sigara miktarının 649 karton olması ve sigaraların bir kısmının aracın arka koltukları üzerinde görünür vaziyette yakalanması karşısında, sigaraların yakalanış şekli ile ele geçirildikleri yer dikkate alındığında, sanık ... ile aynı araçta bulunan ve yakalama noktasına kadar birlikte seyahat eden sanık ...'nın da üzerine atılı suçu işlediği gözetilmeden, mahkumiyeti yerine delillerin takdirinde yanılgıya düşülmek suretiyle yazılı şekilde beraatine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, katılan ... İdaresi vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA,
III. Katılan ... İdaresi vekilinin sanık ... hakkında kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz istemi yönünden yapılan incelemede;
1. Suç tarihi ve ele geçen eşyanın niteliğine göre sanığın eyleminin 11/04/2013 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 6455 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Yasanın 3/18. maddesi kapsamında kaldığı, ancak suç tarihinden sonra ise 28/06/2014 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Yasanın 3/18-son cümle delaletiyle anılan Yasanın 3/5, 3/10. madde ve fıkraları kapsamında bulunduğu;
Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içermesi, yine 7242 sayılı Yasanın 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla,
Suç tarihinde yürürlükte olan 6455 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Yasa ile 6545 ve 7242 sayılı Yasalar ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 3/18-son maddesinin yollamasıyla 3/5, 3/10, 3/22 ve 5/2. maddelerinin somut olaya uygulanarak belirlenen sonuç cezalar karşılaştırılmak suretiyle sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri ile 5237 sayılı TCK'nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen Geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
2. Dairemizce de kabul gören Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun 08/04/2014 tarih, 2013/7-591 Esas, 2014/171 Karar ve 16/05/2017 tarih, 2015/398 Esas, 2017/272 Karar sayılı kararlarında ayrıntıları belirtildiği gibi; suçun işleniş biçimi, suçun işlenmesindeki özellikler, fiillerin işleniş yer ve zamanı, fiiller arasında geçen süre, korunan değer ve yarar, hareketin yöneldiği maddi konunun niteliği, olayların oluş ve gelişimi ile dış dünyaya yansıyan diğer tüm özellikler birlikte değerlendirilip sanığın eylemlerini bir suç işleme kararının icrası kapsamında gerçekleştirip gerçekleştirmediği ve hakkında TCK'nun 43.maddesinin uygulanıp uygulanmayacağı hususlarının tartışılarak belirlenmesi bakımından;
Temyiz incelemesine konu bu dosyaya ilişkin suç tarihinin 11/09/2013, iddianame düzenleme tarihinin ise 28/01/2014 olduğu,
Sanık hakkında Kozluk Asliye Ceza Mahkemesinde aynı tür suçtan açılan ve halen derdest olan mahkemenin 2022/147 Esas sayılı dosyasında suç tarihinin 23/08/2013, iddianame düzenleme tarihinin ise 25/12/2013 olduğu,
Sanık hakkında Bitlis 1. Asliye Ceza Mahkemesinde aynı tür suçtan açılan ve halen derdest olan mahkemenin 2021/18 Esas sayılı dosyasında suç tarihinin 01/09/2013, iddianame düzenleme tarihinin ise 25/10/2013 olduğu, anlaşılmakla;
Bu dosyalardaki eylemlerin benzer suç vasfına yönelik olduğu gözetilerek suç tarihlerine ve işlenen suçun niteliğine göre adı geçen sanığın eylemlerinin TCK'nun 43. maddesi kapsamında zincirleme biçimde kaçakçılık suçunu oluşturup oluşturmadığının takdir ve değerlendirilmesi bakımından dosyaların incelenmesi gerektiğinde birleştirilmesi ve sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm tesisi,
3. Sanık hakkında takdiri indirim uygulanırken uygulama maddesi olarak TCK'nun 62/1. madde ve fıkrası yerine TCK'nun 62. maddesinin gösterilmesi suretiyle CMK'nun 232/6. maddesine muhalefet edilmesi,
4. Gün adli para cezasının paraya çevrilmesi sırasında uygulama maddesinin TCK'nun 52/2. maddesi yerine TCK'nun 52. maddesinin yazılması suretiyle CMK'nun 232/6. maddesine aykırı davranılması,
5. Hükümden sonra 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi'nin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK'nun 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
6. Dava konusu kaçak sigaraların 5607 sayılı Yasanın 13/1. maddesi delaleti ile TCK'nun 54/4. maddesi uyarınca müsaderesi ile yetinilmesi gerekirken imhasına da karar verilmesi,
7. Kendisini vekil ile temsil ettiren katılan kurum lehine maktu vekalet ücreti yerine dilekçe yazım ücretine hükmolunması,
Bozmayı gerektirmiş, katılan ... İdaresi vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 19/09/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.