Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2022/3602 Esas 2022/12947 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanığa ait iş yerinde farklı firmaların taklidi olan ürünlerin ele geçirilmesi sonucu, suçlu olduğuna hükmedilmiştir. Ancak, uzlaşmaya tabi olan bu eylemin uzlaşmaya bağlı olmadığı anlaşıldığından, etkin pişmanlık hükmü uygulanmamıştır. Yani, 6763 sayılı kanun ile değişiklik yapılmadan önce, taklit mal veya hizmet “üretenler” etkin pişmanlık hükmü yararlanamamaktaydı. Bu nedenle, hüküm isteme aykırı olarak onanmıştır. TCK'nun 43/2. maddesi ise, suçun işlendiği tarihte yürürlükte olan bir madde olup, cezayı artırmakla ilgilidir. Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 253. maddesi ise, uzlaşma kararını düzenlemektedir.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5833 sayılı Kanuna muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, müsadere

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Sanığa ait iş yerinde aynı gün yapılan aramada farklı firmalar adına tescilli markaların taklidi olan ürünlerin ele geçirilmesi karşısında, tayin olunan cezanın TCK'nun 43/2. maddesi gereğince artırılmaması suretiyle eksik ceza tayin edilmişse de; bu husus aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış; dosyadaki delillere göre sanığın üretici olduğu anlaşılmakla; 02.12.2016 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesiyle Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 253. maddesinde değişiklik yapılmadan önce, taklit mal veya hizmet “üretenler” yönünden etkin pişmanlık hükmü öngörülmediğinden, değişiklikten önce de sanığa atılı eylemin uzlaşmaya tabi olması ve katılanlar vekilinin uzlaşmayı kabul etmemesi nedeniyle taraflar arasında uzlaşmanın sağlanamadığının anlaşılması karşısında, tebliğnamedeki düşünceye iştirak edilmemiştir.
Yapılan duruşmaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, gösterilen gerekçeye ve takdire göre, sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün isteme aykırı olarak ONANMASINA, 22.09.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.