Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2022/3457 Esas 2022/13386 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nin verdiği hüküm, kaçak akaryakıt bulundurma suçunun işlendiğine karar verir ve hükümlülük ve müsadere cezası verilir. Ancak temyiz sürecinde, suç tarihine ve ele geçirilen eşyanın niteliğine göre değişen yasaların göz önünde bulundurulması gerektiği belirtilir. Daha sonra, son çıkan yasa olan 7242 sayılı Yasa'nın ceza indirimi hükümleri de sanık lehine değerlendirilir. Kararın bozulması ve yerel mahkemenin yeniden değerlendirme yapması gerektiği sonucuna varılır.
5607 sayılı Yasa'nın 3/12, 3/22 ve 5/2 maddeleri; 6545 sayılı Yasa; 7242 sayılı Yasa'nın 61 ve 62. maddeleri; 5237 sayılı TCK'nun 7. maddesi; 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 sayılı Yasaya muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, müsadere

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
1)Tüm dosya kapsamının incelenmesinde kolluk görevlilerinin olay günü saat 16:15 sıralarında rutin devriye görevi yaptıkları sırada sanığın kullandığı depoda usulüne uygun olarak yapılan arama işlemi sonucunda iki adet fiber tank içerisinde toplam 1.500 litre kaçak akaryakıt ele geçirildiği, İnönü Üniversitesi PAL Laboratuvarınca düzenlenen 14/06/2013 tarihli rapora göre numunenin “biodizel katkılı organik çözücü karışımı” olduğunun belirtilmesi karşısında sanığın eyleminin 6545 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Yasanın 3/12. maddesi kapsamında kaldığı gözetilmeksizin yazılı şekilde hüküm tesisi,
2)Suç tarihi ve ele geçen eşyanın niteliğine göre sanığın eyleminin 11/04/2013 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 6455 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Yasanın 3/12. maddesi kapsamında kaldığı, ancak suç tarihinden sonra ise 28/06/2014 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Yasanın 3/12.maddesindeki düzenlenmenin korunduğu,
Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içermesi, yine 7242 sayılı Yasanın 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla,
Suç tarihinde yürürlükte olan 5015, 6455 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Yasanın 3/12. maddeleri ile 6545 ve 7242 sayılı Yasalar ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 3/12., 3/22, 5/2. maddeleri somut olaya uygulanarak belirlenen sonuç cezalar karşılaştırılmak suretiyle sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri ile 5237 sayılı TCK'nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 05/10/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.