Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2022/4595 Esas 2022/13810 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir hüküm temyiz edilmiştir. Mahkeme, 5607 sayılı Yasaya muhalefetten suçlu bulunan sanığın cezasını belirlerken hatalar yapmıştır. İlk olarak, suç tarihinde yürürlükte olan yasanın ve sonradan yürürlüğe giren yasanın ilgili maddelerinin ayrı ayrı uygulanması yerine, birlikte karma uygulama yapılması gerekmektedir. İkinci olarak, sanığın etkin pişmanlık hükmünün uygulanması konusunda mahkeme yanlış bilgilendirme yapmış ve yanıltmıştır. Üçüncü olarak, sanığın eylemlerinin zincirleme biçimde kaçakçılık suçunu oluşturup oluşturmadığı değerlendirilmeden hüküm tesisi yapılmıştır. Son olarak, mahkeme sanığın üzerinde ele geçen kaçak sigaraların müsadere edilmesi gerektiğine karar vermemiştir. Kanun maddeleri ise şöyledir: 5607 sayılı Yasaya muhalefet suçundan verilecek cezaların hesaplanması için 6455 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Yasanın 3/18. maddesi, suçun işlenmesinde etkin pişmanlığın uygulanması için 5607 sayılı Yasada değişiklik yapan 7242 sayılı Yasa ile değiştirilen 5/2. maddesi ve kaçak eşyaların müsaderesi için 5607 sayılı Yasa'nın 13/1. maddesi ile 5237 sayılı TCK'nun 54/4. maddesi kullanılmalıdır.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 sayılı Yasaya muhalefet
HÜKÜM :Hükümlülük, müsadere

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
1-15.04.2020 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin, 6545 sayılı Yasanın 89. maddesi ile değişik 5607 sayılı Yasada hüküm altına alınması nedeniyle, suç tarihinde yürürlükte olan 6455 sayılı Yasanın 3/18. maddesi ile sonradan yürürlüğe giren 6545 sayılı Yasanın 3/18 maddesi delaletiyle 3/5, 3/10, 3/22, 5/2. maddeleri ayrı ayrı uygulanarak lehe Yasanın tespiti yerine, 6455 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Yasanın 3/18. maddesine göre belirlenen temel cezayla birlikte 7242 sayılı Yasa ile değiştirilen 3/22. maddenin uygulanması suretiyle karma uygulama yapılması,
2-Suç tarihinde yürürlükte olan 5607 sayılı Yasanın 5/2. fıkrasının "Yedinci fıkrası hariç, 3 üncü maddede tanımlanan suçlardan birini işlemiş olan kişi, etkin pişmalık göstererek, soruşturma evresi sona erinceye kadar suç konusu eşyanın gümrüklenmiş değerinin iki katı kadar parayı Devlet Hâzinesine ödediği takdirde, hakkında, bu kanunda tanımlanan kaçakçılık suçlarından dolayı verilecek ceza yarı oranında indirilir. Bu fıkra hükmü, mükerrirler hakkında veya suçun bir örgütün faaliyeti çerçevesinde işlenmesi halinde uygulanmaz" hükmünü içerdiği, 7242 sayılı Yasanın 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında da etkin pişmalık uygulamasının olanaklı hale geldiği ve 5607 sayılı Yasanın 5/2-son cümlesi kapsamında "Soruşturma evresinde, ihtar yapılmaması hâlinde kovuşturma evresinde hâkim tarafından sanığa ihtar yapılır" düzenlemesinin getirildiği cihetle, soruşturma aşamasında kendisine etkin pişmanlık hususunda ihtarat yapılmayan sanık hakkında, mahkemece suça konu kaçak eşyanın gümrüklenmiş değerinin iki katı kadar parayı Devlet Hazinesine ödediği takdirde cezada yapılacak indirimin "1/2" olacağının bildirilmesi gerekirken, 1/3 oranında indirim yapılacağı belirtilmesi suretiyle sanığın yanıltılması suretiyle etkin pişmanlık hükmünün uygulanmaması,
3-Dairemizce de kabul gören Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun 08.04.2014 tarihli, 2013/7-591 Esas, 2014/171 Karar ve 16.05.2017 tarih, 2015/398 Esas ve 2017/272 Karar sayılı kararlarında ayrıntıları belirtildiği gibi; suçun işleniş biçimi, suçun işlenmesindeki özellikler, fiillerin işleniş yer ve zamanı, fiiller arasında geçen süre, korunan değer ve yarar, hareketin yöneldiği maddi konunun niteliği, olayların oluş ve gelişimi ile dış dünyaya yansıyan diğer tüm özellikler birlikte değerlendirilip, sanığın eylemlerinin bir suç işleme kararının icrası kapsamında gerçekleştirip gerçekleştirmediği ve haklarında TCK'nun 43. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağı hususlarının tartışılarak belirlenmesi bakımından;
Temyiz incelemesine konu bu dosyaya ilişkin suç tarihinin 13.03.2014, iddianame düzenleme tarihinin ise 05.06.2014 olduğu,
Yapılan UYAP sorgulamasında, Yargıtay 7. Ceza Dairesinde inceleme aşamasında olup derdest olan Adana 1. Asliye Ceza Mahkemesi'nin 2014/1122 Esas, 2014/159 sayılı karar dosyasında suç tarihinin 30.05.2014, iddianame düzenleme tarihinin ise 26.05.2014 olduğu,
Bu dosyalardaki eylemlerin benzer suç vasfına yönelik olduğu gözetilerek suç tarihine ve işlenen suçun niteliğine göre adı geçen sanığın eylemlerinin TCK'nun 43. maddesi kapsamında zincirleme biçimde kaçakçılık suçunu oluşturup oluşturmadığının takdir ve değerlendirilmesi bakımından dosyaların incelenmesi, gerektiğinde birleştirilmesi ve sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm tesisi,
Kabule göre de;
Sanıkta ele geçen kaçak sigaralar hakkında 5607 sayılı Yasanın 13/1. maddesi yollamasıyla 5237 sayılı TCK’nun 54/4. maddesi gereğince müsaderesine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm tesisi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 12.10.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.