Ankara Ceza Avukatı Web Sitesi - Yağma - Mala zarar verme - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2017/3062 Esas 2020/231 Karar Sayılı İlamı

Yağma - Mala zarar verme - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2017/3062 Esas 2020/231 Karar Sayılı İlamı

6. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/3062
Karar No: 2020/231
Karar Tarihi: 28.01.2020

Yağma - Mala zarar verme - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2017/3062 Esas 2020/231 Karar Sayılı İlamı

Özet:
Mahkeme, sanık hakkında mala zarar verme suçundan mahkumiyet kararı vermiş ve ayrıca yağma suçundan da hüküm verilmiştir. Ancak temyiz itirazları incelendiğinde adli para cezası bakımından sanık ve savunmasının taleplerinin reddedildiği, yağma suçuna ilişkin itirazların ise yerinde görülmediği belirtilmiştir.
Ancak sanığın daha önce hırsızlık suçundan mahkumiyet kararı bulunduğu ve bu suçun uzlaşma kapsamına alındığı, tekerrüre esas alınacak başka bir sabıkasının olmadığı dikkate alınarak, bu hususun bozma sebebi olarak kabul edilmesi gerektiği belirtilmiştir.
Bu nedenle kararın bozulmasına karar verilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- 6217 sayılı Kanunun 26. maddesi ile eklenen 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun geçici 2. maddesinin 1. fıkrası
- TCK'nin 141/1. maddesi
- 6763 sayılı Yasanın 34. maddesi
- 5271 sayılı CMK’nin 253. maddesi

6. Ceza Dairesi 2017/3062 E. , 2020/231 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Yağma, Mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
I- Sanık ... hakkında, mala zarar verme suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Sanık hakkında hükmolunan doğrudan adli para cezasının miktarı bakımından, 14/04/2011 tarih ve 27905 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanunun 26. maddesi ile eklenen 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun geçici 2. maddesinin 1. fıkrası uyarınca, üç bin liraya kadar olan mahkumiyet hükümlerinin kesin nitelikte olması ve temyiz kabiliyetinin de bulunmaması nedeniyle, sanık ve savunmanının bu husustaki vaki taleplerinin CMUK"nın 317. maddesi gereğince REDDİNE,
II- Sanık ... hakkında yağma suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimler Kurulunun takdirine göre, sanık ... ve savunmanının temyiz itirazları yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, usul ve yasaya uygun bulunan hükmün tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA,
III- Sanık ... hakkında yağma suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
Diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Sanık ... hakkında tekerrüre esas alınan Gaziantep 10. Asliye Ceza Mahkemesinin 08.04.2014 gün ve 2013/350 esas, 2014/258 karar sayılı ilamına konu TCK"nin 141/1. maddesi kapsamındaki hırsızlık suçunun, 24.11.2016 gün 6763 sayılı Yasanın 34. maddesi ile 5271 sayılı CMK’nin 253. maddesinde yapılan değişiklik ile uzlaşma kapsamına alındığı, sanığın başkaca tekerrüre esas alınabilecek sabıkasının da bulunmaması karşısında; anılan ilam sebebi ile uyarlama yargılaması yapılarak sonucuna göre sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanma koşullarının takdiri gerektiğinin gözetilememesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... ve savunmanının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 28/01/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.