Esas No: 2021/8600
Karar No: 2022/14217
Karar Tarihi: 18.10.2022
Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2021/8600 Esas 2022/14217 Karar Sayılı İlamı
7. Ceza Dairesi 2021/8600 E. , 2022/14217 K.Özet:
Yargıtay 7. Ceza Dairesi, bir yerel mahkeme kararının temyiz incelemesini yapmıştır. İlk olarak, yerel mahkeme kararının araç iadesine ilişkin bölümü yasaya uygun bulunmuş ve onanmıştır. Ancak, mahkumiyet kararının değerlendirilmesinde bazı hatalar tespit edilmiştir. İlk olarak suç tarihinde yürürlükte olan ve sonrasında değişen yasaların karşılaştırması yapılmalıdır. Ayrıca, gün adli para cezasının yanlış hesaplanması ve denetim süresinin alt sınırının belirleme hatası gibi nedenlerle karar bozulmuştur. Toplam 4 kanun madde numarası verilmiştir. Bunlar sırasıyla 5607 Sayılı Kanunun 13/1, 5237 Sayılı Kanunun 54, 6455 Sayılı Kanunun 3/11, 6545 Sayılı Kanunun 3/11 ve 7242 Sayılı Kanunun 5/2. Maddeleridir.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
I) O yer Cumhuriyet Savcısının temyiz istemine göre nakil aracının iadesi kararının incelenmesinde;
5607 sayılı Yasanın 13/1 ve 5237 sayılı TCK'nun 54. maddelerine göre aracın iadesine ilişkin yerel mahkeme kararı usul ve yasaya uygun bulunduğundan o yer Cumhuriyet Savcısının yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle iade kararının ONANMASINA,
II) O yer Cumhuriyet Savcısının temyiz istemine göre mahkumiyet kararının incelenmesinde;
1) Suç tarihi ve ele geçen eşyanın niteliğine göre sanığın eyleminin 11/04/2013 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 6455 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Yasanın 3/11. maddesi kapsamında kaldığı, ancak suç tarihinden sonra ise 28/06/2014 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Yasanın 3/11-son cümle delaletiyle anılan Yasanın 3/5, 3/10. madde ve fıkraları kapsamında bulunduğu gözetildiğinde,
Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içermesi, yine 7242 sayılı Yasanın 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği ve anılan madde uyarınca suça konu eşyanın gümrüklenmiş değerinin iki katı tutarındaki miktarın hüküm verilinceye kadar Devlet Hazinesine ödenmesi halinde verilecek cezada indirim uygulanacağı hüküm altına alındığı gözetilerek,
Suç tarihinde yürürlükte olan 6455 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Yasanın 3/11. maddesi ile 6545 ve 7242 sayılı Yasalar ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 3/11. maddesinin yollamasıyla 3/5, 3/10, 3/22, 5/2. maddelerinin somut olaya uygulanarak belirlenen sonuç cezalar karşılaştırılmak suretiyle sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri ile 5237 sayılı TCK'nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
2) Gün adli para cezasının uygulandığı fıkrada 5 gün karşılığı günlüğü 20,00 TL'den 100 TL yerine, hesap hatası yapılarak 150,00 TL'ye hükmedilmesi,
3) Hükmolunan 2 yıl hapis cezası ertelenen sanık hakkında TCK'nun 51/3. maddesi uyarınca belirlenen denetim süresinin alt sınırının, mahkum olunan ceza süresinden az olamayacağının gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, o yer Cumhuriyet Savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 18/10/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi