Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2022/7214 Esas 2022/14656 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık, Tütün ve Alkol Piyasası Düzenleme Kurumu Teşkilat ve Görevleri Hakkında Kanun'a muhalefet suçundan Ankara 1. Asliye Ceza Mahkemesinde yargılanmıştır. Mahkeme, sanığın suçlu olduğuna hükmetmiş ve 1 yıl 8 ay hapis ve 200 TL adli para cezası vermiştir. Ancak Yüksek Adalet Bakanlığı kanun yararına bozma istemiyle dava dosyasını Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına göndermiştir. Yapılan incelemede, sanık hakkında aynı suçtan mahkumiyet kararlarının verildiği, ancak mahkemeler arasında davaların birleştirilip zincirleme suç hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağı tartışılmadan ayrı ayrı mahkûmiyet kararları verildiği görülmüştür. Bu nedenle, kararın bozulup davalara yeniden bakılması, zincirleme suçun uygulanıp uygulanmayacağının tartışılması gerektiği sonucuna varılmıştır. Kanun maddeleri ise şöyledir: 4733 sayılı Tütün ve Alkol Piyasası Düzenleme Kurumu Teşkilat ve Görevleri Hakkında Kanun'un 8/4 maddesi, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 62 ve 52/2. Maddeleri, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 308 ve 309. maddeleri ve 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 43/2. maddesi.

4733 sayılı Tütün ve Alkol Piyasası Düzenleme Kurumu Teşkilat ve Görevleri Hakkında Kanun'a muhalefet suçundan sanık ...’ın, anılan Kanunun 8/4, 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 62 ve 52/2. Maddeleri gereğince 1 yıl 8 ay hapis ve 200,00 Türk lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına dair Ankara 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 14/03/2013 tarihli ve 2012/1635 esas, 2013/333 sayılı kararı aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığından verilen 10/06/2022 tarihli kanun yararına bozma istemini içeren dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 07/07/2022 tarihli ve KYB. 2022-90536 sayılı ihbarnamesi ile daireye verilmekle okundu.
Mezkür ihbarnamede;
Sanığın aynı suçtan mahkumiyetine dair Ankara 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 14/02/2013 tarihli ve 2012/1688 esas, 2013/164 sayılı kararının, Yargıtay 7. Ceza Dairesinin 04/07/2019 tarihli ve 2015/19783 esas, 2019/33723 karar sayılı ilamıyla düzeltilerek onanmasına karar verilmek suretiyle kesinleştiğinin anlaşılması karşısında, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 308. maddesi kapsamında anılan Dairenin onama ilâmına karşı itiraz yoluna başvurulması gerektiği,
Sanığın farklı zamanda gerçekleştirdiği aynı eyleminden dolayı Ankara 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 14/02/2013 tarihli ve 2012/1666 esas, 2013/163 sayılı kararı ile mahkumiyetine karar verilmesini müteakip, anılan kararın Yargıtay 7. Ceza Dairesinin 25/02/2020 tarihli ve 2016/8494 esas, 2020/2886 sayılı kararı ile bozulmasına karar verildiği ve halen Ankara 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 2020/405 esas sayılı dosyası üzerinden yargılamanın devam ettiği,
Anlaşıldığından, her iki dosya kanun yararına bozma incelemesine konu edilmeyerek yapılan incelemede,
Dosyalar kapsamına göre,
Sanık hakkında aynı suçtan açılan ve inceleme konusu;
Ankara 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 14/03/2013 tarihli ve 2012/1635 esas sayılı dosyanın suç tarihinin 23/01/2012, iddianame düzenleme tarihinin 11/06/2012 olduğu,
Sanık hakkında aynı suçtan açılan ve onanmak suretiyle Ankara 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 14/02/2013 tarihli ve 2012/1688 esas sayılı dosyanın suç tarihinin 16/03/2012, iddianame düzenleme tarihinin 25/06/2012 olduğu,
Yargılaması devam eden Ankara 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 2020/405 esas sayılı dosyasında ise suç tarihinin 21/01/2012, iddianame düzenleme tarihinin 15/06/2012,
Yargılaması devam eden Ankara 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 2020/405 esas ve onanarak kesinleşen 2012/1688 esas sayılı dosyalarının suç tarihlerinin, incelemeye konu Ankara 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 2019/1635 esas sayılı dosyasında düzenlenen 11/06/2012 tarihli iddianameden önce olup, anılan dosyalarda sanıktan kaçak ve bandrolsüz sigara ele geçmesi karşısında, suç tarihlerinin yakınlığı ve sanığın üzerine atılı eylemlerin aynı mahiyette olduğu dikkate alınarak dosyaların birleştirilip, sanığın bu eylemleri bir suç işleme kararı icrası kapsamında işleyip işlemediği ve hakkında 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 43/2. maddesi uyarınca zincirleme suç hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağı tartışıldıktan sonra bir karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, sanık hakkında ayrı ayrı mahkûmiyet kararları verilmesinde isabet görülmemiş ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozmaya atfen ihbar olunmuş bulunmakla Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı'nın kanun yararına bozma istemine dayanan ihbarname içeriği yerinde görüldüğünden Ankara 1. Asliye Ceza Mahkemesi'nin 14/03/2013 tarih ve 2012/1635 Esas – 2013/333 Karar sayılı kararlarının, CMK'nun 309. maddesi uyarınca BOZULMASINA, müteakip işlemlerin mahallinde yerine getirilmesine, 24/10/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.