Esas No: 2022/9454
Karar No: 2022/15010
Karar Tarihi: 27.10.2022
Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2022/9454 Esas 2022/15010 Karar Sayılı İlamı
7. Ceza Dairesi 2022/9454 E. , 2022/15010 K.Özet:
Mahkeme kararında, sanığın 5607 sayılı Kanuna muhalefet suçundan cezalandırılmasına karar verilmiş ve nakil aracının müsadere edilmesine hükmedilmiştir. Ancak, yerel mahkemenin verdiği kararda yapılan hatalar nedeniyle karar bozulmuştur. Sanığın etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanması gerektiği, tekerrüre esas alınacak hükümlülüğün niteliği dikkate alınması gerektiği, ve suça konu eşyanın müsaderesine karar verilmesi gerektiği belirtilmiştir. 5607 sayılı Yasanın 3/18. ve 5/2. maddeleri, 5237 sayılı TCK'nun 54/4. ve 58. maddeleri, ve 6455 sayılı Kanun yer almaktadır.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 sayılı Kanuna muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, erteleme, müsadere
Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Güroymak Asliye Ceza Mahkemesinin 08.07.2014 tarih 2014/16E, 2014/241K sayılı İlamında nakilde kullanılan aracın iadesine karar verildiği, bu kararın sanık ... katılan vekili tarafından temyiz edildiği, Yargıtay 19. Ceza Dairesinin 24.09.2020 tarih ve 2019/14409E, 2020/11308K sayılı ilamı ile nakil aracının iadesine ilişkin kararın onandığı, katılan vekilinin 02.03.2021 havale tarihli temyiz dilekçesinin suçta kullanılan nakil aracı hakkında herhangi bir karar verilmemiş olduğu gerekçesine de dayandığı ve nakil aracına ilişkin kesinleşmiş Yargıtay ilamı bulunduğu gözetilerek, katılan vekilinin diğer temyiz sebepleri ile o yer Cumhuriyet Savcısının temyiz talebine yönelik yapılan incelemede;
1) Sanık hakkında 6455 sayılı Kanun ile değişik 5607 sayılı Kanunun 3/18. madde ve fıkrası uyarınca cezalandırılması istemi ile dava açıldığı halde, 5271 sayılı CMK'nun 226. maddesi uyarınca ek savunma hakkı tanınmadan, 6545 sayılı Kanun ile değişik 5607 sayılı Kanunun 3/18. maddesi yollaması ile 3/5, 3/10. maddeleri uyarınca mahkumiyetine karar verilmesi,
2) 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesinin "Yedinci fıkrası hariç, 3'üncü maddede tanımlanan suçlardan birini işlemiş olan kişi, etkin pişmanlık göstererek suç konusu eşyanın gümrüklenmiş değerinin iki katı kadar parayı Devlet Hazinesine;
a) Soruşturma evresi sona erinceye kadar ödediği takdirde, hakkında bu Kanunda tanımlanan kaçakçılık suçlarından dolayı verilecek ceza yarı oranında,
b) Kovuşturma evresinde hüküm verilinceye kadar ödediği takdirde, hakkında bu Kanunda tanımlanan kaçakçılık suçlarından dolayı verilecek ceza üçte bir oranında indirilir. Bu husus, soruşturma evresinde Cumhuriyet savcısı tarafından şüpheliye ihtar edilir. Soruşturma evresinde ihtar yapılmaması hâlinde kovuşturma evresinde hâkim tarafından sanığa ihtar yapılır." hükmünü içermesi karşısında;
Kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği, sanığa soruşturma aşamasında etkin pişmanlık konusunda ihtarat yapılmadığı cihetle, suça konu eşyanın gümrüklenmiş değerin iki katı tutarının hesaplanarak, verilecek cezada 1/2 oranında indirim yapılacağının sanığa bildirilmesi gerekirken yazılı şekilde 1/3 olarak bildirilerek sanığın yanıltılması ve hakkında ödemediğinden bahisle etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanmaması,
3) Sanık hakkında tekerrüre esas alınan Tekirdağ 1. Sulh Ceza Mahkemesi'nin 2010/485 Esas ve 2010/765 Karar sayılı ilamı ile mahkum olduğu önceki hükümlülüğünün miktar itibariyle kesin nitelikte adli para cezasına ilişkin olduğu ve tekerrüre esas alınamayacağı gözetilmeksizin 5237 sayılı TCK'nun 58. maddesi gereğince sanık hakkında mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmasına hükmolunması,
4) Suça konu kaçak eşyanın 5607 sayılı Yasanın 13/1. maddesi yollamasıyla 5237 sayılı TCK'nun 54/4. maddesi uyarınca müsaderesine karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Yasaya aykırı, o yer Cumhuriyet Savcısının ve katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 27/10/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.