MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

Davacı,1.2.2009 tarihinden itibaren yaşlılık aylığı almaya hak kazandığının tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin reddine karar vermiştir.
Hükmün davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
K A R A R
Dava; davacının 01.02.2009 tarihinden itibaren yaşlılık aylığı almaya hak kazandığının tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece istemin kabulüne ilişkin verilen 12.05.2009 tarihli karar Dairemizin 31.05.2010 tarihli kararı ile davacının 4447 sayılı Yasanın 39 maddesi ile 1479 sayılı Yasaya eklenen geçici 10 maddesinin yürürlüğe girdiği 08.09.1999 tarihinde Türkiye’de 1479 sayılı Yasa kapsamında sigortalı olarak çalışması bulunmadığı gibi bu tarih de 3201 sayılı Yasa kapsamında yapılmış bir borçlanması da bulunmadığından davacının yaşlılık aylığı bağlanma koşullarının 3201 sayılı Yasa kapsamında Kuruma borçlanmanın yapıldığı 29.01.2009 tarihinde yürürlükte bulunan 1479 sayılı Yasanın 35/2 maddesine göre değerlendirilerek sonucuna göre karar verilmesinin gerektiği gerekçesi ile bozulmuş, mahkemece bozma kararına uyularak 29.03.2011 tarihli karar ile istemin reddine karar verilmiştir.
Davacının sigortalılık başlangıç tarihinin 08.06.1986 olduğu ve tahsis talep tarihi olan 30.01.2009 tarihi itibari ile 3201 sayılı Yasa kapsamında Almanya’da ev hanımı olarak geçen 08.06.1986-12.12.2007 tarihleri arasındaki 7303 günü Kuruma borçlanarak 20 yıldan fazla sigortalılık süresinin bulunduğu konusunda uyuşmazlık yoktur. Uyuşmazlık, davacının yaşlılık aylığı şartlarının yurtdışı son borçlanmasını yapıp bitirdiği tarih olan 29.01.2009 tarihinde yürürlükte olan 1479 sayılı Yasa"nın 35/2. maddesi uyarınca mı yoksa 25.08.1999 tarih ve 4447 sayılı Yasa"nın 39 maddesi ile 1479 sayılı Yasa"ya eklenen geçici 10. madde hükümlerine göre mi belirleneceği noktasında toplanmaktadır.
1479 sayılı Yasanın geçici 10/1 maddesi; Bu kanun yürürlüğe girdiği tarihten önce yürürlükte bulunan hükümlere göre, bu kanunun yürürlüğe girdiği tarihi takip eden aybaşı itibariyle aylık bağlanmasına hak kazananlar ile aylık bağlanmasına hak kazanmalarına iki tam yıl veya daha az kalan sigortalıların, tam veya kısmi yaşlılık aylığı talep haklarının saklı olduğunu kabul etmiştir. Yurt dışı hizmet borçlanmasının yapıldığı 29.01.2009 tarihinde yürürlükte bulunan 1479 sayılı Yasanın 35/2. maddesi ise sigortalının yaşlılık aylığından yararlanabilmesi için kadın ise 60, erkek ise 62 yaşını doldurmuş olması, 15 yıldan beri sigortalı bulunması gerektiğini kabul etmiştir.
Her ne kadar bozma kararına uyma usulü kazanılmış hak doğurur ise de, usulü kazanılmış hakkı ortadan kaldıran yeni bir içtihadi birleştirme kararının çıkması, geçmişe etkili yeni bir yasanın yürürlüğe girmesi, usulü kazanılmış hak gereğince uygulanması gereken yasa hükmünün Anayasa Mahkemesi tarafından iptali, maddi hataya dayalı bir bozma kararına uyma gibi durumlar usulü kazanılmış hakkın gerçekleşmesine engel olur. Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 2004/21-298 E. 2004/252 K., 2003/11-277 E. 2003/295 K., 2006/15-275 E. 2006/366 K., 2001/2-430 E. 2001/ 432 K., 2006/4- 519 E. 2006/ 527 K. nolu kararları da bu yöndedir.
Somut olayda Dairemizin 31.05.2010 tarihli bozma kararı maddi hataya dayalı olup kamu düzenine ilişkin bu davada davalı yararına usuli kazanılmış hak yaratmayacaktır.
Davacının 03.01.1966 doğumlu olup sigortalılık başlangıç tarihinin 08.06.1986 olduğu, 3201 sayılı Yasa kapsamında Almanya’da ev hanımı olarak geçen hizmetlerinden 7303 günü Kuruma 29.01.2009 tarihinde ödediği, davacının yaşlılık aylığı şartlarının 4447 sayılı Yasanın 39. maddesi ile 1479 sayılı Yasaya eklenen geçici 10. maddesi hükümlerine göre belirlenmesi yolunda Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 29.09.2010 gün ve 2010/10-471 E,2010/439 K, ve 2010/10-472E,2010/440 K. ve 2010/21-302 E. 2010/438 K. sayılı ilamları gereğince davacının 30.01.2009 tarihli tahsis isteminin kabulü gerektiği açıktır.
Mahkemece bu maddi ve hukuki olgular gözetilmeksizin yazılı şekilde karar verilmiş olması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davacının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA,temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, 16.05.2011 gününde oybirliğiyle karar verildi.