Esas No: 2022/4332
Karar No: 2022/16024
Karar Tarihi: 10.11.2022
Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2022/4332 Esas 2022/16024 Karar Sayılı İlamı
7. Ceza Dairesi 2022/4332 E. , 2022/16024 K.Özet:
Sanık hakkında 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Kanunu'nun 71/1 ve 81/13 maddeleri uyarınca kurulan mahkumiyet hükmü kesinleşmişti. Ancak Anayasa Mahkemesi'nin 12.06.2020 tarihli kararı ile 81/13 maddesi iptal edildi. Bu nedenle hükümlü hakkında yapılan uyarlama yargılaması sonucu verilen kararın itiraz yolu açık olduğu belirtildi ve dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı'na iadesine karar verildi.
5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Kanunu'nun 71/1 maddesi, fikir ve sanat eserlerinin çoğaltılması, çoğaltma yoluyla dağıtıma hazırlanması, dağıtımı, satışı, kiralanması, ödünç verilmesi, ithalatı veya ihracatı yoluyla haksız kazanç sağlamak amacıyla hak sahibinin rızası olmaksızın kullanılması suçunu düzenler. 81/13 maddesi ise, bu suçun işlenmesi halinde elde edilen malvarlığı değerlerinin müsadere edilmesini öngörür.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Fikri ve Sınaî Haklar Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5846 sayılı Yasaya Aykırılık
HÜKÜM : Hükümlülük, müsadere
Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
İstanbul Anadolu Fikri ve Sınai Haklar Ceza Mahkemesi'nin 31/10/2017 tarih, 2015/726 Esas ve 2017/382 sayılı kararı ile sanık hakkında 5846 sayılı Kanunun 71/1. ve 81/13. maddeleri uyarınca kurulan mahkumiyet hükmünün 15.12.2017 tarihinde kesinleştiği ve 5846 sayılı Kanun'un 81/13. maddesinin, Anayasa Mahkemesi'nin 12.06.2020 tarih ve 2019/74 E., 2020/29 K. sayılı kararı ile iptal edilmesi üzerine yapılan yargılama sonucu hükümlü hakkında İstanbul Anadolu 1. Fikri ve Sınai Haklar Ceza Mahkemesi'nin 07.10.2021 tarihli kararının verildiği anlaşıldığından, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 17/05/2011 tarih, 66-96 sayılı kararında da açıklandığı gibi, 01/06/2005 tarihinden sonra gerçekleştirilen kanun değişiklikleri nedeniyle uyarlama yargılamasının tabi olacağı ilkelerin 5252 sayılı Kanun’un 9. maddesine göre değil, 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun'un 98. ilâ 101. maddelerine göre belirlenmesi gerektiği, uyarlama yargılaması sonucunda verilen kararlara karşı ise yalnızca itiraz yolu açık ve yapılan başvurunun bu doğrultuda değerlendirilmesi gerektiği gözetilerek, hükümlünün dilekçesinin gereği mahallinde itiraz merciince değerlendirilmek üzere dosyanın incelenmeksizin iadesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’na TEVDİİNE, 10.11.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.