Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2021/3597 Esas 2022/4932 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Davacının rüşvet suçundan tutuklandığı ancak beraat ettiği davada, maddi tazminat talebinin reddedildiği ve 300 TL manevi tazminatın ödenmesine karar verildiği, yapılan istinaf incelemesi sonucunda istinaf başvurusunun esastan reddine karar verildiği belirtiliyor. Dosyanın Kayseri 1. Ağır Ceza Mahkemesine gönderilmesi ve kararın bir örneğinin Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 12. Ceza Dairesine iletilmesi gerektiği ifade ediliyor. Kararda 5271 sayılı CMK'nın 302/1. maddesi uyarınca esastan reddine karar verildiği belirtilerek, 7165 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ve Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 8. maddesi ile değişik 304/1. maddesine atıfta bulunuluyor ancak bu kanun maddeleri hakkında detaylı bilgi verilmiyor.

Mahkemesi :Ceza Dairesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : İstinaf başvurusunun esastan reddi

Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hükme yönelik, Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 12. Ceza Dairesi tarafından yapılan istinaf incelemesi sonucunda 17.11.2017 tarihli, 2017/1575 Esas - 2017/2187 Karar sayılı "istinaf başvurusunun esastan reddine" ilişkin kararı davacı vekili tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Tazminat talebinin dayanağı olan Kocaeli 3. Ağır Ceza Mahkemesinin 2015/263 Esas – 2016/340 Karar sayılı ceza dosyası kapsamında, davacının rüşvet suçundan 10.07.2015 - 15.07.2015 tarihleri arasında 5 gün tutuklu kaldığı, yapılan yargılama sonunda beraatine hükmedildiği, beraat hükmünün 08.11.2016 tarihinde kesinleştiği, tutuklama tarihi itibariyle yürürlükte bulunan 5271 sayılı CMK'nın 142. maddesinde öngörülen süre içinde yetkili ve görevli mahkemeye davanın açıldığı ve kanunda öngörülen yasal şartların oluştuğu anlaşılmakla;
Davacının 25.000,00 TL maddi, 40.000,00 TL manevi tazminatın tutuklama tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile ödenmesi talebine ilişkin söz konusu davada, yerel mahkemece maddi tazminat talebinin reddi ile 300,00 TL manevi tazminatın tutuklama tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile davalıdan alınarak davacıya ödenmesine hükmedilmesi üzerine davacı vekili ve davalı vekili tarafından yapılan istinaf başvurusu üzerine Bölge Adliye Mahkemesince yapılan istinaf incelemesi sonucunda istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmesinde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, davacı vekilinin davacının ödemiş olduğu vekalet ücretinin maddi tazminata dahil edilmesi gerektiğine, hükmedilen manevi tazminatın az olduğuna ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, usul ve Kanuna uygun bulunan Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 12. Ceza Dairesi tarafından yapılan istinaf incelemesi sonucunda 17.11.2017 tarihli, 2017/1575 Esas - 2017/2187 Karar sayılı istinaf başvurusunun esastan reddine ilişkin karara karşı yapılan temyiz isteminin isteme uygun olarak 5271 sayılı CMK'nın 302/1. maddesi uyarınca ESASTAN REDDİNE; 5271 sayılı CMK'nın 7165 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ve Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 8. maddesi ile değişik 304/1. maddesi uyarınca, dosyanın gereği için Kayseri 1. Ağır Ceza Mahkemesine; kararın bir örneğinin de Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 12. Ceza Dairesine iletilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına GÖNDERİLMESİNE; 22.06.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.