Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2021/872 Esas 2022/4837 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Davacı, telekomünikasyon yoluyla yapılan iletişimin denetlenmesi tedbiri uygulandığı gerekçesiyle manevi tazminat talebinde bulundu. Yerel mahkeme, davalıdan alınarak davacıya 7.500 TL manevi tazminat ödenmesine hükmetti. Ancak, tazminat talebinin esasını oluşturan kovuşturmaya yer olmadığına dair kararın kesinleşip kesinleşmediği tespit edilmediği için karar temyiz edildi ve bozuldu. Kanun maddeleri: 5271 sayılı CMK'nın 141/3. maddesi. 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi. 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi.

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : Davacının tazminat talebinin kısmen kabulü ile 7.500 TL manevi tazminatın davalıdan alınarak davacıya verilmesine

Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Tazminat talebinin dayanağı olan İstanbul Cumhuriyet Başsavcılığı Terör ve Örgütlü Suçlar Soruşturma Bürosunun 2015/81792 Soruşturma, 2015/74147 Karar sayılı soruşturma dosyası kapsamında, davacı hakkında silahlı terör örgütüne üye olma suçundan 02.06.2011 – 02.10.2013 tarihleri arasında 2 yıl 4 ay süre ile telekomünikasyon yoluyla yapılan iletişimin denetlenmesi tedbiri uygulandığı gerekçesi ile 50.000 TL manevi tazminatın soruşturma başlama tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile ödenmesi talebine ilişkin söz konusu davada, yerel mahkemece, 7.500 TL manevi tazminatın tedbir başlama tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile davalıdan alınarak davacıya ödenmesine hükmedilmesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, davalı vekilinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Tazminat talebinin esasını oluşturan kovuşturmaya yer olmadığına dair kararın kesinleşip kesinleşmediği tereddüte yer vermeyecek şekilde tespit edilip, davacı tarafın 29.02.2016 tarihli dava dilekçesinde ileri sürdüğü iddialar 5271 sayılı CMK’nın 141/3. maddesinde düzenlenen hakimler ve Cumhuriyet savcılarının eylemlerinden ötürü tazminat istemine ilişkin olup, tazminata konu edilen eylemlerle ilgili olarak hakimler ve Cumhuriyet savcıları hakkında adli veya idari soruşturma yapılıp yapılmadığı, yapılmış ise akıbetinin ne olduğu Hakimler ve Savcılar Kurulundan sorulup, açıklığa kavuşturularak, sonucuna göre karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, eksik inceleme ve araştırma ile yazılı şekilde karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, davalı vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 22.06.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.