MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

Davacı, davalılardan işverene ait işyeride 1.1.2002-16.12.2006 tarihleri arasında geçen çalışmalarının tesbitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davacı ile davalılardan Kurum vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
K A R A R

1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı yasal gerektirici nedenlere göre, davalı Kurum vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-Davacının temyizine gelince;
Davacı, davalıya ait mobilya üretim işyerinde 1.1.2002-16.12.2006 tarihleri arasında sürekli çalıştığını tespitini istemiştir.
Mahkemece istemin yazılı şekilde kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Dosyadaki bilgi ve belgelerden, davacının davalı işyerinden 31.1.2002-30.4.2003 tarihleri arasında 353 gün ve 3.5.2003-15.1.2007 tarihleri arasında 2003 yılında 176 gün, 2004 yılında 290 gün, 2005 yılında 296 gün, 2006 yılında 333 gün ve 2007 yılında da 15 gün olmak üzere çalışmalarının Kuruma kısmi olarak bildirildiği, Mayıs 2003 yılı ile Aralık 2006 tarihleri arasında yapılan bildirimlerin işverence ibraz edilen ücret bordrolarına göre yapıldığı, dosyada ekli, 15.9.2006 gün ve 63 sayılı Kurum müfettiş raporu ile işyerinde 3.5.2003-30.10.2006 tarihleri arasında tam çalışma yapıldığı halde bir kısım çalışmaların ücret bordrolarına eksik yansıtılarak Kuruma bildirildiğinin tespiti ile işverenden bu süreler yönünden de ek bordro istenildiği görülmektedir.
Ekli müfettiş raporu ve bu raporda belirtilen çalışmaları kesinleşen mahkeme kararı ile de doğrulanan işyeri bordro tanığı ..."in de beyanlarından anlaşıldığı üzere davacının işyerinde 31.1.2002 tarihinde başlayan çalışmalarının sürekli olduğu, işverence bir kısım hizmetlerinin eksik bildirildiği açıktır. Bu halde ise davacının davalı işyerinde 31.1.2002-15.1.2007 tarihleri arasında sürekli çalıştığına ilişkin düzenlenen 2. bilirkişi raporu gereğince istemin kabulüne karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde kısmen kabulüne karar verilmiş olması isabetsiz olmuştur.Mahkemece bu maddi ve hukuki olgular dikkate alınmaksızın yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davacının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, 18.4.2011 gününde oybirliğiyle karar verildi.