MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi


Davacı, davalılardan işverene ait işyerinde 28.4.1999-30.5.2008 tarihleri arasında sürekli olarak çalıştığının tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalılar vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.

K A R A R

1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici nedenlere göre davalı ... Başkanlığının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki diğer temyiz itirazlarının reddine,
2-Dava davacının 28.04.1999 – 30.05.2008 tarihleri arasında geçen ve kuruma bildirilmeyen sigortalı çalışmalarının tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, davacının 28.04.1999 – 30.05.2008 tarihleri arasında geçen ve Kuruma bildirilmeyen 476 günlük sigortalı çalışmalarının tespitine karar verilmiştir.
Davanın yasal dayanağını oluşturan 506 sayılı Yasa"nın 79/10. ve 5510 sayılı Yasa"nın 86/9. maddesine göre kuruma bildirilmeyen hizmetlerin tespitine yönelik ilamlarda aylık kazanç toplamları ile prim ödeme gün sayılarının yer alması gerekir.
Somut olayda davacının 28.04.1999 – 30.05.2008 tarihleri arasında geçen ve Kuruma bildirilmeyen sigortalı çalışma gün sayısı 507 olduğu halde 476 gün olduğuna karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
Ne var ki, bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden H.U.M.K.’nun 438/7. maddesi uyarınca hüküm bozulmamalı, düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle hüküm fıkrasının (1.) bendinin hükümden çıkartılarak yerine " Davanın KABULÜ ile; davacının 28.04.1999 - 30.05.2008 tarihlerisında davalı ... Başkanlığına ait işyerinde 3273 gün çalışması bulunduğu halde 2766 gününün Kuruma bildirildiği anlaşılmakla davacının bu tarihler arasında Kuruma bildirilmeyen 507 günlük çalışmasının TESPİTİNE, " rakam ve sözcüklerinin yazılmasına ve hükmün bu düzeltilmiş şekli ile ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz harcının ilgiliye yükletilmesine, 05.04.2011 gününde oyçokluğuyla karar verildi.

KARŞI OY YAZISI

HUMK."nun 74. maddesi gereğince hakim iki tarafın iddia ve savunmalarıyla bağlı olup talepten fazlasına karar veremez.
Bir hüküm, davanın taraflarından yalnız biri tarafından temyiz edilirse Yargıtay temyiz edilen hükmü temyiz eden tarafın aleyhine bozamaz. Buna "aleyhe bozma yasağı" denir.
Somut olayda mahkemece davacının davalıya ait işyerinde 28.04.1999-30.05.2008 tarihleri arasında toplam 3270 gün çalıştığı bu sürenin 2794 gününün davalı SGK."na bildirildiğinin kabulüyle eksik bildirilen 476 günlük çalışmanın tespitine karar verilmiş, karar davalı ... tarafından temyiz edilmiş, davacı tarafından temyiz edilmemiştir.
Mahkeme kararının kararı temyiz etmeyen davacı yararına kararı temyiz eden davalı aleyhine düzeltilerek onanması HUMK"nun 74. maddesine ve "aleyhe bozma yasağı"ilkesine aykırı olduğundan, taleple bağlılık ilkesi ile ilgili HUMK"nun 74. maddesine ilişkin hüküm emredici nitelikte olup resen gözetileceğinden Sayın Çoğunluğun "davacının davalıya ait işyerinde 28.04.1999-30.05.2008 tarihleri arasında toplam 3273 gün çalışması bulunduğu bu çalışmanın 2766 gününün davalı Kuruma bildirildiği, 507 gününün bildirilmediği" gerekçesiyle mahkeme kararının kararı temyiz etmeyen davacı yararına, hakimin direnme hakkını da kısıtlayacak şekilde düzeltilmek suretiyle onanması şeklindeki kararına katılmıyorum.