Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2021/3469 Esas 2022/5120 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ceza Dairesi
Dava : 466 sayılı kanun gereğince tazminat
Hüküm : İstinaf başvurusunun esastan reddi

Davacının tazminat talebinin reddine ilişkin hükme yönelik, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 19. Ceza Dairesi tarafından yapılan istinaf incelemesi sonucunda 15.11.2016 tarihli, 2016/118 Esas, 2016/77 Karar sayılı " istinaf başvurusunun esastan reddine" ilişkin karar davacı vekili ve davalı vekili tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Tazminat talebinin dayanağı olan Eyüp(kapatılan) 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 2003/282 Esas – 2006/151 Karar sayılı ceza dosyası kapsamında, davacının 15 yaşını bitiren çocukla cinsel ilişkide bulunmak ve rızaen alıkoymak suçundan 27.02.2003 – 08.01.2004 tarihleri arasında 315 gün tutuklu kaldığı, yapılan yargılama sonunda 15 yaşını bitiren çocukla cinsel ilişkide bulunmak eyleminin şikayet yokluğu nedeniyle davanın düşmesine, rızaen alıkoymak suçundan ise değişen kanun nedeniyle suç olarak düzenlenmediğinden beraatine hükmedildiği, bu hükmün 21.03.2007 tarihinde kesinleştiği, tutuklama tarihi itibariyle davanın yürürlükte bulunan 466 sayılı Kanununa tabi olduğu anlaşılmakla;
Davacının 50.000,00 TL maddi, 70.000,00 TL manevi tazminatın tutuklama tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile ödenmesi talebine ilişkin söz konusu davada, yerel mahkemece davanın reddine hükmedilmesi üzerine davacı vekili ve davalı vekili tarafından yapılan istinaf başvurusu üzerine Bölge Adliye Mahkemesince yapılan istinaf incelemesi sonucunda istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmesinde;
5271 sayılı sayılı CMK'nın 144. maddesinde belirtilen tazminat alamayacak kişiler düzenlendiği, 144/1-b. maddesindeki, kanuna uygun olarak yakalanan veya tutuklanan kişilerden, tazminata hak kazanmadığı halde, sonradan yürürlüğe giren ve lehte düzenlemeler getiren kanun gereği, durumları tazminat istemeye uygun hale dönüşenlerin tazminat isteyemeyeceği ve 144/1-c maddesinde genel veya özel af, şikâyetten vazgeçme, uzlaşma gibi nedenlerle hakkında kovuşturmaya yer olmadığına veya davanın düşmesine karar verilen veya kamu davası geçici olarak durdurulan veya kamu davası ertelenen veya düşürülen kişilerin tazminat isteyemeyeceğinin belirtildiği, tazminata esas dosya incelendiğinde davacının üzerine atılı rızaen alıkoymak suçu bakımından “sonradan yürürlüğe giren ve lehte düzenleme getiren kanun” maddesi gereğince suç olmaktan çıkması nedeni ile beraatine karar verildiği, 15 yaşını bitiren çocukla cinsel ilişkide bulunmak suçu bakımından ise şikayet yokluğu nedeniyle düşmesine karar verildiği, bu nedenle 466 sayılı Kanunun 1. maddesi kapsamında kalmadığı ve davacı lehine tazminata hükmedilmeyeceğinden davanın reddine karar verilmesi gerekirken, yazılı gerekçe ile reddine karar verilmesi, sonuca etkili görülmediğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, davacı vekilinin tüm davalı vekilinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Davanın tümüyle reddedilmesi karşısında, yargılama sırasında kendisini vekil ile temsil ettiren davalı kurum lehine, yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca vekalet ücreti takdir edilmesi gerekirken, dilekçe yazım ücretine hükmedilmesi,
Kanuna aykırı olup, davalı vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5271 sayılı CMK'nın 303/1. maddesi gereğince BOZULMASINA; ancak yeniden yargılama yapmayı gerektirmeyen bu hususun aynı madde uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, davalı lehine hükmedilen vekalet ücretinin “3.600” TL’ye yükseltilmesi suretiyle, sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 19. Ceza Dairesi'nin 15.11.2016 tarihli, 2016/118 Esas, 2016/77 Karar sayılı kararına karşı yapılan temyiz isteminin isteme uygun olarak 5271 sayılı CMK'nın 302/1. maddesi uyarınca ESASTAN REDDİNE; 5271 sayılı CMK'nın 7165 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ve Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 8. maddesi ile değişik 304/1. maddesi uyarınca, dosyanın gereği için Bakırköy 5. Ağır Ceza Mahkemesine; kararın bir örneğinin de İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 19. Ceza Dairesine iletilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına GÖNDERİLMESİNE; 27.06.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.