Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2021/3847 Esas 2022/5138 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm :TCK'nın 85/2, 22/3, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın suç tarihinden yaklaşık 8 ay önce hurdaya ayrılmış olan kamyonla gündüzün şehir içindeki bölünmüş yolda seyri sırasında frenlerinin patlaması sebebiyle duramayarak, kırmızı ışıkta sol şeritte bekleyen araçlara çarptığı, çarptığı araçlardan birini sürükleyerek önünde sürüklediği bu araçla beraber kırmızı ışıkta duran 5 araca daha çarptıktan sonra, trafik ışıklarını da geçerek yolun sağında bulunan kamu binasının duvarına çarparak durduğu, sebep olduğu 6 aracın karıştığı zincirleme trafik kazasında iki kişinin ölümüne, birisi ağır olmak üzere iki kişinin de yaralanmasına sebebiyet verdiği, sanığın trafikten men edilmiş olduğunu bildiği hurdaya ayrılmış araçla trafiğe çıkarak, nitekim frenlerinin patlaması sonucu meydana gelen kazada bilinçli taksirle hareket ettiğinin ve tam kusurlu olduğunun kabul ve tespit edildiği olayda,
Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanık müdafinin kusur durumuna ve sair nedenlere yönelik temyiz itirazlarının reddine ancak;
1-Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 07.07.2009 tarih ve 2009/9-62-191 sayılı kararında da vurgulandığı üzere, taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK'nın 61/1. maddesinin (g) bendinde yer alan "failin güttüğü amaç ve saiki" ve (f) bendinde yer alan ''failin kasta dayalı kusurunun ağırlığı'' gerekçesine dayanılamayacağının gözetilmemesi,
2-Mahkemece verilen 19.11.2014 tarih, 2014/303 esas 2014/333 karar sayılı hükmün yalnızca sanık müdafii tarafından temyiz edilmesi nedeniyle, sanığın kazanılmış hakkı oluştuğundan, ilk hükümde sanık hakkında tayin edilen ceza miktarının infaz aşamasında gözetilmesi gerektiği dikkate alınmaksızın, sanığın neticeten 5 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konularda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün 1. paragrafındaki “sanığın güttüğü amaç ve saik” ibaresinin hükümden çıkarılması yine hükmün 5. paragrafının hükümden çıkarılarak yerine" 19.11.2014 tarih, 2014/303 esas 2014/333 karar sayılı hükmün yalnıza sanık müdafii tarafından temyiz edilmesi nedeniyle, halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’nın 326/son maddesi dikkate alınarak, sanık hakkındaki 5 yıl hapis cezasına ilişkin mahkumiyet hükmünün infaz aşamasında gözetilmesine" ibaresinin eklenmesi suretiyle, sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 28/06/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.