MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

Davacı, 10.10.1986-1.7.1991 tarihleri arasında zorunlu SSK"lı çalışmaları dışında tarım Bağ-Kur sigortalısı olduğunun tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, konusuz kalan dava hakkında karar verilmesine yer olmadığına karar vermiştir.
Hükmün davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
K A R A R
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davacının sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-Dava , davacının 10.10.1986-01.07.1991 tarihleri arasında 506 sayılı Yasa’ya tabi çalıştığı kısa süreli çalışma süreleri dışında 2926 sayılı Yasa’ya tabi Tarım Bağ-Kur sigortalısı olduğunun tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece davanın konusu kalmadığından karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir.
Davacı vekili , davanın açılmasına davalı Kurumun neden olduğu, bu durumda lehlerine avukatlık ücretine hükmedilmesi ve yargılama giderlerinin üzerinde bırakılmaması gerektiğini ileri sürerek temyize gelmiştir.
Uyuşmazlığın yasal dayanağını oluşturan,03.12.2010 tarihli Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinin 6.maddesinde; Anlaşmazlık, davanın konusuz kalması, feragat, kabul ve sulh nedenleriyle; delillerin toplanmasına ilişkin ara kararı gereğinin yerine getirilmesinden önce giderilirse, Tarife hükümleriyle belirlenen ücretlerin yarısına, karar gereğinin yerine getirilmesinden sonra giderilirse tamamına hükmolunacağı bildirilmiştir.
Dosyadaki kayıt ve belgelerden ,davacının 27.03.1986-10.04.1986,18.02.1987- 20.02.1987,07.04.1987-10.05.1987, 01.06.1987-20.06.1987, 08.04.1988-05.05.1988, 29.03.1991-15.04.1991 tarihleri arasında kısa süreli 506 sayılı Yasa’ya tabi sigortalı olduğu, davalı Kurumca durumun öğrenilmesi üzerine bu süreler dışlanarak Tarım Bağ-Kur sigortalısı olarak kabul edilmesi gerekirken davacının sigortalılık süresinin 01.10.1986-18.02.1987, 01.07.1988- 29.03.1991 ve 01.07.1991-29.04.2010 tarihleri arasında Tarım Bağ-Kur sigortalısı kabul edilmek suretiyle sigortalılık süresinin eksik olarak belirlendiği, bu şekilde davanın açılmasına davalı Kurumun neden olduğu ortadadır. Mahkemece ,dava açıldıktan ve deliller toplandıktan sonra davanın konusu kalmadığından karar verilmesine yer olmadığına karar verildiğine göre,davacı yararına avukatlık ücretine hükmolunmaması ve yargılama giderlerinin davacı üzerinde bırakılması usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
Ne var ki, bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hüküm bozulmamalı, H.U.M.K.’nun 438/7. maddesi gereğince düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle hüküm fıkrasının 3. bendinin silinerek yerine; “Peşin yatırılan 34.30.TL harcın istek halinde davacıya iadesine, davacı tarafından yapılan 2 adet davetiye gideri 10.00 TL ile 6 adet müzekkere gideri 24.00 TL olmak üzere 34.00 TL yargılama giderinin davalıdan alınarak davacıya verilmesine,” rakam ve sözcüklerinin yazılmasına,hüküm fıkrasına,“ Karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca hesaplanan 1.100,00 TL avukatlık ücretinin davalıdan alınarak davacıya verilmesine” rakam ve sözcüklerinin bir bend olarak eklenmesine, hükmün bu düzeltilmiş şekli ile ONANMASINA, 10.03.2011 gününde oybirliğiyle karar verildi.