Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2020/7116 Esas 2022/5510 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Trafik güvenliğini tehlikeye sokma



Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm mahalli Cumhuriyet savcısı ve sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre;
Dosya içeriğine göre; 12/12/2015 günü saat 01:10 sıralarında sanığın sevk ve idaresindeki aracı ile seyir halindeyken, .... idaresindeki araca çarparak 3 kişinin yaralanmasına sebebiyet verdiği ve ... Eğitim Araştırma Hastanesi tarafından 12/12/2015 tarihli ve saat 02:16'da düzenlenen adli rapora göre; 1.18 promil alkollü olduğu tespit edilen sanık hakkında trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan iddianame tanzim edilerek ... 10. Asliye Ceza Mahkemesi tarafından mahkumiyetine karar verilmiş ise de, UYAP üzerinden yapılan incelemede, aynı suç tarihli, taksirle yaralama suçundan iddianame düzenlenip dosya açılarak ... 13. Asliye Ceza Mahkemesinin 17/01/2018 tarihli ve 2017/251 esas, 2018/42 karar sayılı ilamı ile TCK'nın 89/4, 22/3,50/1-a, 52/2-4. maddeleri gereğince 4.800 TL adli para cezası verildiği, bu kararın da 29/03/2018 tarihinde kesinleştiği anlaşılmakta olup, Dairemizin istikrar kazanan uygulamalarına göre sanığın tek fiille bilinçli taksirle yaralama ve trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçlarını işlediği halde zararın içinde yasanın cezalandırdığı tehlikeyi de barındırdığı gözetilerek zarar suçu-tehlike suçu ölçüsü esas alınarak, sanık hakkında aynı olay ile ilgili bilinçli taksirle yaralama suçundan açılmış bir dava ve kurulmuş bir hüküm olup olmadığı araştırılıp, sonucuna göre sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini gerekirken, eksik incelemeye dayalı olarak yazılı şekilde mahkumiyet hükmü kurulması;
Kanuna aykırı olup, mahalli Cumhuriyet savcısının ve sanık müdafinin itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi ve halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca isteme uygun olarak BOZULMASINA, 08/09/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.