Esas No: 2022/1929
Karar No: 2022/5644
Karar Tarihi: 14.09.2022
Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2022/1929 Esas 2022/5644 Karar Sayılı İlamı
12. Ceza Dairesi 2022/1929 E. , 2022/5644 K.Özet:
Sanık, sevk ve idaresindeki araçla gece vakti iki yönlü yolda seyir halindeyken park edilmiş aracın önünden yola çıkan bir kişiye çarpması sonucu taksirle yaralama suçundan mahkum edilmiştir. Basit yargılama usulü uygulanarak verilen hüküm sanık tarafından itiraz edilince genel hükümlere göre tekrar yargılama yapılmıştır. Sanık, hapis cezası ile cezalandırılmalıdır diyen katılan vekilinin temyiz itirazları reddedilerek hüküm onanmıştır. Kanun maddeleri ise şöyledir:
- 5271 sayılı CMK'nın 17/10/2019 tarihli ve 7188 sayılı Kanunun 24. maddesi (Basit Yargılama Usulü)
- 5237 sayılı TCK'nın 52/4. maddesi (Adli Para Cezası İnfazı)
- 5275 sayılı Kanunun 106/3. maddesi (Adli Para Cezasının İnfazı)
"İçtihat Metni"
Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık müdafii ve katılan vekili tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
5271 sayılı CMK’nın 17/10/2019 tarihli ve 7188 sayılı Kanunun 24. maddesi yeniden düzenlenmiş olan "Basit Yargılama Usulü" başlıklı 251. maddenin 1. fıkrasında yer alan "Asliye Ceza Mahkemesince, iddianamenin kabulünden sonra para cezasının ve/veya üst sınırın 2 yıl veya daha az süreli hapis cezasını gerektiren suçlarda basit yargılama usulünün uygulanmasına karar verebilir" şeklindeki düzenlemeye göre basit yargılama usulünün uygulanıp uygulanmama takdirinin mahkemeye bırakıldığı, bozma ilamına uyularak yapılan yargılamada mahkemece basit yargılama usulü uygulanarak karar verildiği, ancak sanığın bu karara itiraz etmesi üzerine, genel hükümlere göre yargılama yapılıp karar verildiği anlaşıldığından, tebliğnamede, mahkemece basit yargılama usulünün uygulandığından bahisle dosyanın incelenmeksizin iade edilmesi görüşüne iştirak edilmemiştir.
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 23/01/2018 tarih, 2017/463 Esas, 2018/20 Karar sayılı ve 23/01/2018 tarih, 2015/962 Esas, 2018/16 Karar sayılı ilamlarında vurgulandığı üzere, sanık hakkında hükmolunan adli para cezasının ödenmemesi halinin infaz aşamasında değerlendirilmesi gerektiği dikkate alındığında, 5237 sayılı TCK'nın 52/4. maddesi ile birlikte 5275 sayılı Kanunun 106/3. maddesinin uygulanması bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya içeriğine göre, sanığın sevk ve idaresindeki otomobil ile gece vakti, aydınlatmasız, meskun mahalde, iki yönlü yolda seyir halindeyken köy yolu ayrımına geldiğinde seyrine göre yolun sağında park eden aracın önünden yola çıkan ...’a çarpması sonucu katılanın hayat fonksiyonlarını ağır (4) derecede etkileyecek ve yaşamını tehlikeye sokacak şekilde yaralandığı olayda, ... Trafik İhtisas Dairesinin 10.07.2019 tarihli raporuna göre, mahal şartlarının çok üzerinde bir hızla seyrederek yola gereken dikkati vermediği, yeterince müteyakkız davranmayarak olayda alt düzeyde tali kusurlu olduğu anlaşılmakla,
Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin uzlaştırma hükümlerinin uygulanmadığına, kusur durumuna yönelik, katılan vekilinin sanığın hapis cezası ile cezalandırılması gerektiğine yönelik temyiz itirazlarının reddi ile hükmün isteme aykırı olarak ONANMASINA, 14.09.2022 tarihinde oybirliği ile karar verildi.