... vekili avukat ... ile ... vekili avukat ... aralarındaki dava hakkında....1. Asliye Hukuk Mahkemesinden verilen 20.9.2012 gün ve 1495-644 sayılı hükmün davalı avukatınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşuldu.
K A R A R
Davacı, avukat olduğunu, 08.01.2008 tarihinden itibaren davalının vekilliğini üstlendiğini, aralarında yazılı ücret sözleşmesi olmadığını ancak açılmış bulunan hizmet tespiti için 5.000.00.TL ve ayrıca kıdem ve ihbar tazminatı için dava değerinin %15"i üzerinden vekalet ücreti olarak sözlü anlaştığını, hizmet tespiti davası karara karara bağlandıktan sonra davalının kendisini haksız yere azlettiğini, her iki dava için ayrı ayrı şimdilik 5.000.00."er TL olmak üzere toplam 10.000.00.TL vekalet ücreti ile 2.000.00.TL yol ve yargılama masrafının tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı, davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece, vekalet ücreti yönünden davanın kısmen kabulü ile 1.817.75.TL"nın davalıdan tahsiline, dava masrafı talebinin reddine karar verilmiş; hüküm, davalı tarafından temyiz edilmiştir.
14.7.2004 günlü ve 5219 sayılı yasa ile HUMK.’nun 427/2 maddesindeki temyiz ile ilgili parasal sınır 1.000.000.000 TL, 5236 sayılı yasanın 19.maddesi uyarınca 01.01.2012 tarihinden itibaren 1.690.00.TL.’ye çıkarılmıştır. Anılan yasada derdest davalar yönünden ne şekilde uygulanacağı yönünde açık bir uygulama hükmü bulunmamakta ise de Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 23.2.2005 gün ve esas 2005/13-32, karar 2005/85 sayılı kararı uyarınca yerel mahkemelerce kurulan hükümlerin temyizinin ve temyiz incelemesi sonucunda Yargıtay Daireleri ya da Hukuk Genel Kurulunca verilen kararlara karşı karar düzeltme yoluna gidilmesi durumunda temyiz ya da karar düzeltme istemi hangi karara yönelik ise, o karar tarihinde yürürlükte bulunan kanun hükmünün esas alınacağı belirtilmiştir. Temyiz eden davalı tarafından aleyhine kurulan bölüm yönünden sadece 600.00.TL" lık kısmı temyiz etmesi nedeniyle, temyiz edilen kısım, karar tarihi itibariyle 1.690.00.TL.’yi geçmediğinden HUMK.’nun 5219 sayılı yasa ile değiştirilen 427.maddesinin 2.fıkrası gereğince davalının temyiz hakkı bulunmamaktadır. O nedenle temyiz edilen miktar itibariyle kesin olan karara ilişkin temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle davalının temyiz dilekçesinin REDDİNE, peşin alınan 27.00 TL harcın istek halinde iadesine, HUMK’nun 440/III-2 maddesi uyarınca karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 23.10.2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.