Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2022/1227 Esas 2022/5890 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi



Alkol veya uyuşturucu maddenin etkisi altındayken araç kullanma suçundan sanık ...'in, 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 179/3. maddesi delaletiyle aynı Kanunun 179/2. maddesi uyarınca 1 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 231/5. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına, 5 yıl denetim süresine tabi tutulmasına dair ... 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 25/02/2015 tarihli ve 2014/756 esas, 2015/66 sayılı kararının 05/03/2015 tarihinde kesinleşmesini müteakip, sanığın denetim süresi içerisinde 26/06/2018 tarihinde işlediği kasıtlı suçtan mahkum olduğunun ihbar edilmesi üzerine, hakkındaki hükmün açıklanmasına ve 5237 sayılı Kanunun 179/3. maddesi yollamasıyla aynı Kanunun 179/2. maddesi ve 5271 sayılı Kanunun 251/3. maddeleri uyarınca 22 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına ilişkin ... 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 08/07/2021 tarihli ve 2021/189 esas, 2021/472 sayılı kararını kapsayan dosya incelendi.
5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 50/3. maddesinde yer alan, "Daha önce hapis cezasına mahkûm edilmemiş olmak koşuluyla, mahkûm olunan otuz gün ve daha az süreli hapis cezası ile fiili işlediği tarihte onsekiz yaşını doldurmamış veya altmışbeş yaşını bitirmiş bulunanların mahkûm edildiği bir yıl veya daha az süreli hapis cezası, birinci fıkrada yazılı seçenek yaptırımlardan birine çevrilir." hükmü gereğince, suç tarihinden önce hapis cezasına mahkûm edilmediği anlaşılan sanık hakkında tayin olunan kısa süreli hapis cezasının 5237 sayılı Kanunun 50/3. maddesi uyarınca aynı maddenin 1. fıkrasındaki seçenek yaptırımlardan birine çevrilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmemiştir.
5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu Yüksek ... Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğü ifadeli 18/11/2021 gün ve 94660652-105-38-21265-2021-Kyb sayılı yazılı istemlerine müsteniden Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 30.12.2021 tarih ve 2021/143508 sayılı ihbarnamesiyle mevcut evrak tevdi kılınmakla;
Dosya incelendi gereği düşünüldü:
Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın 1 ay hapis ceza ile mahkumiyetine ilişkin hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilerek sanığın 5 yıllık denetim süresine tabi tutulmasına dair kararın itiraz edilmeksizin 05.03.2015 tarihinde kesinleştiği, sanığın denetim süresi içinde 26.06.2018 tarihinde kasıtlı suç işlediği ve mahkumiyetine karar verildiği, kararın 27.02.2019 tarihinde kesinleştiği, ihbar üzerine dosyanın yeniden ele alınarak hükmün basit yargılama usulü uygulanarak 1 aylık hapis cezasından ¼ indirim yapılmak suretiyle neticeten 22 gün hapis cezası olarak açıklandığı anlaşılarak yapılan incelemede:
5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 50/3. maddesinde yer alan, "Daha önce hapis cezasına mahkûm edilmemiş olmak koşuluyla, mahkûm olunan otuz gün ve daha az süreli hapis cezası ile fiili işlediği tarihte onsekiz yaşını doldurmamış veya altmışbeş yaşını bitirmiş bulunanların mahkûm edildiği bir yıl veya daha az süreli hapis cezası, birinci fıkrada yazılı seçenek yaptırımlardan birine çevrilir." hükmü gereğince, suç tarihinden önce hapis cezasına mahkûm edilmediği anlaşılan sanık hakkında tayin olunan kısa süreli hapis cezasının 5237 sayılı Kanun'un 50/3. maddesi uyarınca aynı maddenin 1. fıkrasındaki seçenek yaptırımlardan birine çevrilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmemiştir.
Kanun yararına bozma talebine atfen düzenlenen tebliğnamedeki bozma isteği incelenen dosya kapsamına göre yerinde görüldüğünden, CMK’nın 309/4-d maddesi uyarınca KANUN YARARINA BOZULMASINA, ... 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 08.07.2021 tarihli ve 2021/189 esas, 2021/472 sayılı kararının, CMK'nın 309/4-d maddesindeki “Hükümlünün cezasının kaldırılmasını gerektiriyorsa cezanın kaldırılmasına, daha hafif bir cezanın verilmesini gerektiriyorsa bu hafif cezaya Yargıtay ceza dairesi doğrudan hükmeder.” şeklindeki düzenleme gereği bozma nedenine göre uygulama yapılarak, hükmün 2. paragrafından sonra gelmek üzere “TCK'nın 50/3. maddesindeki amir hükme göre, takdiren aynı Kanunun 50/1-a ve 52/2. maddelerine göre günlüğü 20 TL'den paraya çevrilerek sanığın neticeten 440 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına,” bendinin eklenip, bozmanın sonucuna göre talepte yer almamakla birlikte talep içinde mündemiç bulunan TCK'nın 53. maddesindeki hak yoksunluğuna ilişkin bölümün de hükümden çıkarılması ve diğer hususların aynen bırakılmasına, infazın buna göre yapılmasına, dosyanın mahalline iadesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE; 21.09.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.