Yargıtay 6. Hukuk Dairesi 2009/12255 Esas 2010/2152 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
6. Hukuk Dairesi
Esas No: 2009/12255
Karar No: 2010/2152
Karar Tarihi: 02.03.2010

Yargıtay 6. Hukuk Dairesi 2009/12255 Esas 2010/2152 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sulh Hukuk Mahkemesi'nde görülen bir tahliye davası sonucu verilen karara itiraz edilmiştir. Uyuşmazlık, iktisap ve işyeri ihtiyacı nedeniyle kiralananın tahliyesine ilişkindir. Davacı, kiralananın iş yeri ihtiyacı nedeniyle satın aldığını ve kiracının tahliyesini istediğini belirtmiştir. Ancak harç noksanlığı nedeniyle yargılama sırasında eksik harç tamamlanmamıştır ve karar bozulmuştur. 492 Sayılı Harçlar Kanunu'nun 17. ve 30. maddeleri hakkında açıklama yapılmıştır. Kararın detaylı açıklaması için 492 Sayılı Harçlar Kanunu'nun 16, 17 ve 30. maddeleri incelenebilir.
(Kapatılan) 6. Hukuk Dairesi         2009/12255 E.  ,  2010/2152 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi

    Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı tahliye davasına dair karar davalı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
    Uyuşmazlık, iktisap ve işyeri ihtiyacı nedeniyle kiralananın tahliyesine ilişkindir. Mahkemece davanın kabulüne karar verilmesi üzerine hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
    Davacı vekili, dava dilekçesinde, davalının 01.04.2004 tarihli sözleşme ile kiracı olduğu kiralananı müvekkilinin iş yeri ihtiyacı nedeniyle satın aldığını, davacının halen kirada avukatlık yapıp faaliyetini kiralananda sürdürmek istediğini, kiralananın tahliyesi konusunda davalıya ihtarname gönderilmiş ise de sonuç alınamadığını, davacının kiralanana samimi ve zorunlu olarak ihtiyacının bulunduğunu belirterek, davalının kiralanandan tahliyesini talep etmiştir. Davalı vekili, kiralananı boş olarak kiralayan müvekkilinin daire içindeki tüm pencere, kapı dolaplar ve bilumum şeyleri kendisinin yaptırdığını, davacı tarafından gönderilen ihtarnameye tapu senedi eklenmediğinden geçerli kabul edilemeyeceğini, ihtiyacın gerçek, samimi ve zorunlu olmadığını, davacının asıl amacının kira parasını arttırmak olduğunu belirterek, davanın reddine karar verilmesini savunmuştur.
    492 Sayılı Harçlar Kanunu’nun 17. maddesi hükmü gereği taşınmazın tahliyesi davalarında yazılı sözleşme olsun veya olmasın bir yıllık kira bedeli üzerinden karar ve ilam harcı alınır. Aynı yasanın 16. maddesine göre de değer tayini mümkün olan hallerde dava dilekçesinde değer gösterilmesi zorunludur. Gösterilmemiş ise davacıya tespit ettirilir. Tespitten kaçınma halinde dava dilekçesi işleme konulmaz. Noksan tespit edilen değerler hakkında 30. madde hükmü uygulanır. 492 Sayılı Harçlar Kanunu’nun 30. maddesi ise davanın başında alınmış olan karar ve ilam harcının noksan olduğunun sonradan anlaşılması halinde karar ve ilam harcı tamamlanmadıkça davaya devam olunamayacağını düzenlemiştir.Bu durumda mahkemenin harcın tamamlanması için uygun süre vermesi ve ondan sonra yargılamaya devam olunması gerekir. Harç kamu düzenine ilişkin olduğundan mahkemece kendiliğinden gözetilmelidir.
    Olayımıza gelince; davalı, kiralananda kiralayan ... ile düzenlediği 01.04.2004 başlangıç tarihli ve bir yıl süreli kira sözleşmesiyle kiracı iken 01.04.2007 tarihinde tapu paydaşları ..., ..., ... ve ... ile kira sözleşmesi yenilenmiş, bu sözleşmede aylık kira parası 833 TL olarak kararlaştırılmıştır. Yine dosyaya sunulan banka dekontlarından davalının Nisan-Temmuz 2008 tarihleri arasında aylık kira parasını bu miktardan ödediği görülmektedir. Bu şekilde aylık kira parasının 833 TL olduğu anlaşılmakta ise de davacı, dava dilekçesinde bir dava değeri göstermemiş, yargılamanın başında 14 TL peşin harç alınmıştır. Eksik alınan harç yargılama sırasında da tamamlattırılmamıştır. Bu durumda mahkemenin davacıya öncelikle aylık 833 TL’den eksik harcın tamamlanması konusunda süre vermesi, harcın tamamlanmasından sonra yargılamaya devam olunup işin esası hakkında karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmediğinden kararın bozulması gerekmiştir.
    SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile HUMK.nun 428.maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, bozma sebebine göre davalının sair temyiz itirazlarının incelenmesine şimdilik yer olmadığına, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 02.03.2010 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

    Hemen Ara