Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2021/4038 Esas 2022/8059 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Ceza Dairesi tarafından verilen kararda, davacının koruma tedbirleri nedeniyle tazminat talebinin kısmen kabul edildiği belirtildi. Davacının tutukluluk sürecinde maddi ve manevi tazminat talep ettiği ve İlk Derece Mahkemesi tarafından kısmen kabul edildiği ifade edildi. Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesi'nin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verdiği ve bu nedenle davalı açısından hükümün kesinleştiği belirtilen kararda, temyiz sınırı ve kabul edilen tazminat miktarına göre davalı vekilinin temyiz isteminin reddedildiği ifade edildi. Kararda, HMK'nın 362. maddesinin 1/a bendinde yer alan temyiz sınırı ve kabul edilen tazminat miktarına göre hükmün kesin olması nedeniyle, dosyanın 2. Ağır Ceza Mahkemesi'ne ve kararın bir örneğinin de Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesine iletilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına gönderilmesine karar verildi. Kanun maddeleri olarak HMK'nın 24.11.2016 tarih ve 6763 sayılı Kanunun 42. maddesi ile değişik 362. maddesinin 1/a bendi ve CMK'nın 298. maddesi belirtildi.

Mahkemesi :Ceza Dairesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat


Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hükme yönelik, ... Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesi tarafından yapılan istinaf incelemesi sonucunda 18.12.2017 tarihli, 2017/254 Esas, 2017/274 Karar sayılı "istinaf başvurusunun esastan reddine" ilişkin karar davalı vekili tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Karar tarihi itibariyle temyiz kesinlik sınırının 41.530 TL olduğu ve nitelikli cinsel istismar ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından 14.09.2010 – 12.05.2011 tarihleri arasında 240 gün tutuklu kalan davacının 15.600 TL maddi ve 200.000 TL manevi tazminat talebinin kısmen kabulü ile İlk Derece Mahkemesince 5.016,27 TL maddi ve 20.000 TL manevi tazminat takdir edilmesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesince istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmesi nedeniyle toplam 25.016,27 TL tazminata ilişkin hükmün davalı açısından kesin olduğu görülmekle;
6100 sayılı HMK’nın 24.11.2016 tarih ve 6763 sayılı Kanunun 42. maddesi ile değişik 362. maddesinin 1/a bendinde yer alan temyiz sınırı ve kabul edilen tazminat miktarına göre hükmün kesin olması nedeniyle, davalı vekilinin temyiz istemin CMK'nın 298. maddesi gereğince isteme uygun olarak REDDİNE; dosyanın gereği için ... 2. Ağır Ceza Mahkemesi'ne; kararın bir örneğinin de ... Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesine iletilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına GÖNDERİLMESİNE; 07.11.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.