Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2020/4381 Esas 2022/8135 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık, kamyonetiyle seyir halindeyken bir yayaya çarparak taksirle öldürme suçu işlemiş ve mahkum edilmiştir. Ancak, sanığın hız sınırının üzerinde seyrettiğine ilişkin tespit bulunmadığından, cezası kanuna aykırı şekilde arttırılmıştır. Bu nedenle, mahkeme kararı bozulmuş ve kanun maddeleri 2918 sayılı Karayolları Trafik Kanunu'nun 52/1-a, 68 ve 74 maddeleri ile 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 22/3. maddesi olarak belirtilmiştir.

Mahkemesi:Asliye Ceza Mahkemesi


Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii ve katılanlar vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:Sanığın idaresindeki kamyonet ile olay tarihinde, saat 14:55 sıralarında, meskun mahal ve tek yönlü yolun sağ şeridinde seyir halinde iken, olay yerine geldiğinde, seyrine göre sağ taraftan karşıya geçmek için yola giren 86 yaşındaki yayaya sol şeritte çarptığı olayda;
Kaza tespit tutanağı ekinde yer alan krokiye göre, çarpma noktasının yaya geçidinin 45 metre ilerisi olarak gösterildiği, çarpmadan öncesanığın 37 metre fren izi yaptığı, durma noktasına kadar 23 metre, toplamda 60 metre fren mesafesi bulunduğu, mahal hız limitinin ise 50 km/s olarak gösterildiği;Mahkemece, olay yerinde yapılan 29/12/2015 tarihli keşif ve keşifte görevlendirilen bilirkişinin 07/01/2016 tarihli raporuna göre ise “... kaza mahallinin 350 metre gerisinde gidişe göre sağ banket üzerinde yaya geçidi ile 70 km hız tahdit levhasının bulunduğu, kaza mahallinin hemen öncesinde orta refüj ve sağ tarafta yaya geçidi levhası ve yaya geçidi işaretlemelerinin uygun durumda olduğu, kaza tespit tutanağında belirtildiği üzere kazanın yaya geçidinin ilerisinde yaklaşık olarak 45 metre mesafede değil, yaya geçidi üzerinde meydana geldiğinin olay yerine ait kamera görüntülerinin incelenmesi neticesinde anlaşıldığı, sanık sürücünün 2918 sayılı KTK nın 52/1-a ve 74 maddesinde belirtilen "aracının hızını yaya geçidine yaklaşırken azaltmaması" nedeniyle asli kusurlu olduğunun, maktül yayanın ise 2918 sayılı KTK'nın 68. maddesindeki "Işıklı işaret veya yetkili kişilerin bulunmadığı geçitlerde ve kavşaklarda, yaklaşan aracın uzaklık ve hızını göz önüne almadan veya göz önüne aldığı halde uygun zamanda geçmemek" kurulanı ihlal ederek tali kusurlu olduğu...” yönündeki raporunun oluşa ve tüm dosya kapsamına uygun olduğu görülmekle:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre, katılanlar vekilinin bir nedene dayanmayan temyiz itirazlarının reddine, ancak; Sanığın hız sınırının 70 km/s olduğu mahal şartlarının iki katı ve üzerinde bir hızla seyrettiğine dair herhangi bir tespitin dosya kapsamında bulunmadığı; bilinçli taksir koşulları bulunmadığı nazara alınmadan, hatalı gerekçe ile sanığa hükmolunan cezada 5237 sayılı TCK'nın 22/3. maddesi gereğince arttırım yapılmak suretiyle sanığa fazla ceza tayini,Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 08.11.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.