Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2022/5059 Esas 2022/8511 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat


Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm davacı vekili ve davalı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Davalı vekiline davacı vekilinin temyiz dilekçesinin 27/05/2022 tarihinde tebliği üzerine 30/05/2022 tarihinde verdiği temyiz dilekçesinde hükmü katılma yoluyla temyiz ettiğini belirtmekle yapılan incelemede;
Tazminat talebinin dayanağı olan ... 35. Asliye Ceza Mahkemesinin 2013/29 Esas- 2015/583 Karar sayılı ceza dosyası kapsamında, davacının kasten yaralama suçundan 05.01.2013 tarihinde gözaltında kaldığı, yapılan yargılama sonunda davacının beraatine karar verildiği, kararın 10.12.2015 tarihinde kesinleştiği, gözaltına alınma tarihi itibariyle yürürlükte bulunan 5271 sayılı CMK'nın 142. maddesinde öngörülen süre içinde yetkili ve görevli mahkemeye davanın açıldığı anlaşılmakla;
Davacının dava dilekçesiyle gözaltında tutulması ve uzun süren yargılama nedeniyle 5.000 TL maddi, 50.000 TL manevi tazminatın gözaltına alınma tarihinden işleyecek yasal faiziyle birlikte ödenmesi talebine ilişkin söz konusu davada mahkemece feragat nedeniyle maddi tazminat talebinin reddiyle, haksız şekilde gözaltında kaldığı süre için 150 TL manevi tazminatın gözaltına alınma tarihi olan 05.06.2013 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile davalıdan alınarak davacıya ödenmesine hükmedilmiş olup,
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre davalı vekilinin fazla miktarda manevi tazminata hükmedildiğine ve vekalet ücretine, davacı vekilinin ise manevi tazminat miktarının az olduğuna yönelik temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Davacının dava dilekçesiyle gözaltına alınma tarihinden yasal faiz talep etmesine rağmen gözaltına alınma tarihinin 05.01.2013 tarihi olduğu kabul edilen davacı hakkında hükmedilen tazminata 05.06.2013 tarihinden itibaren faiz işletilmesine karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, davacı vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hüküm fıkrasının (2) numaralı paragraflarındaki “05/06/2013” ibaresinin “05/01/2013” ibaresi ile değiştirilerek hükümdeki diğer hususların aynen bırakılması suretiyle, sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 15/11/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.