Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2021/9399 Esas 2022/8729 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme


Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii ile katılanlar vekili tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığa ait ahırda, hayvanların bakımı ve süt sağımı konusunda çalışmakta olan ...’nın olay günü süt sağma makinesinin prizini taktığı anda elektrik akımına kapılarak öldüğü, sanığın işveren olarak yanında çalıştırdığı işçinin sağlıklı çalışma koşullarını oluşturma, eksiklikleri tespit etme ve tespiti halinde bu eksiklikleri giderme yükümlülüğü bulunmasına rağmen, kendisine yüklenen dikkat ve özeni göstermeyerek ...’nın ölmesine tali kusurlu olarak neden olduğu olayda;
Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin kusur tespitine, yeniden kusura ilişkin bilirkişi raporunun alınmasının gerektiğine, tayin edilen cezaya, sanığın müsnet suçu işlediğine dair cezalandırılmasına yeterli delilin bulunmadığından beraatine karar verilmesi gerektiğine, eksik inceleme sonucunda mahkumiyet kararı verildiği, kararın usul ve yasaya aykırı olduğuna; katılanlar vekilinin sanığın kusurunun daha fazla olduğuna, sanığa alt sınırdan ceza verilmesinin ve ertelenmesinin hakkaniyete uygun olmadığına, bilinçli taksir hükümlerinin uygulanması gerektiğine, kararın usul ve yasaya aykırı olduğuna ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
5237 sayılı TCK'nın 53/1. maddesindeki hak yoksunluklarının taksirli suçlarda uygulanma olanağı bulunmadığı gözetilmeden, taksirle öldürme suçundan hüküm kurulurken anılan madde ile sanık hakkında hak yoksunluğuna hükmedilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hüküm fıkrasından TCK'nın 53/1-3. maddeleri gereğince hükmedilen hak yoksunluğuna ilişkin paragrafın çıkartılması suretiyle ve hükümdeki diğer hususların aynen bırakılması suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA; 17.11.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.