Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2020/4366 Esas 2022/8827 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir taksirle öldürme davasında sanığın mahkumiyeti üzerine yapılan temyiz başvurusu sonucunda dosya incelendi. Sanığın idaresindeki araç ile yağmurlu havada, aydınlatmalı meskun mahallede seyir halindeyken yaya geçidinden geçmekte olan bir yayaya çarpıp ölümüne neden olduğu belirlendi. TCK madde ve fıkralarına göre suçun ağırlığı, işlendiği yer ve zaman gibi açılardan cezalandırılması gerektiği, ancak mahkeme tarafından hakkaniyete uygun bir ceza tayini yapılmadığı ve hak yoksunluklarına hükmedildiği tespit edildi. Bu nedenle karar bozuldu. 5237 sayılı TCK'nın 53/1. maddesi ve hak yoksunluklarının taksirli suçlarda uygulanamayacağına dair hüküm de belirtildi.

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, katılanlar vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre, katılanlar vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine ancak;
Dosya içeriğine göre, sanığın idaresindeki otomobil ile olay tarihinde saat 19:50 sıralarında, gece vakti, aydınlatma bulunan, meskun mahalde, tek yönlü yolda ve yağmurlu havada seyir halinde iken, olay mahalli yaya geçidine geldiğinde aracının ön sol kısmı ile yaya geçidi üzerinden geçiş yapmakta olan yayaya asli kusurlu olarak çarptığı olayda; taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde; TCK'nın 61/1. ve 22/4. madde ve fıkralarında yer alan ölçütlerden olan failin kusuru, meydana gelen zararın ağırlığı, suçun işleniş biçimi ile suçun işlendiği yer ve zaman nazara alınmak suretiyle, aynı Kanunun 3/1. maddesi uyarınca işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı olacak şekilde maddede öngörülen alt ve üst sınırlar arasında hakkaniyete uygun bir cezaya hükmolunması gerekmekte olup, asli kusurlu olarak meydana getirdiği kaza sonucu bir kişinin ölümüne neden olan sanık hakkında, ... ve hakkaniyet kuralları uyarınca cezada orantılılık ilkesi gözetilerek alt sınırdan uzaklaşmak suretiyle ceza tayini gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurularak sanık hakkında eksik cezaya hükmolunması,
Kabule göre de;
5237 sayılı TCK’nın 53/1. maddesindeki hak yoksunluklarının taksirli suçlarda uygulama olanağı bulunmadığı gözetilmeden taksirle öldürme suçundan hüküm kurulurken anılan madde ile sanık hakkında hak yoksunluklarına hükmedilmesi,
Kanuna aykırı olup, katılanlar vekilinin temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 22.11.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.