Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2021/6404 Esas 2022/9319 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Trafik güvenliğini tehlikeye sokma


Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
5271 sayılı CMK'nın 17/10/2019 tarihli ve 7188 sayılı Kanunun 24. maddesi yeniden düzenlenmiş olan "Basit Yargılama Usulü" başlıklı 251. maddenin 1. fıkrasında yer alan "Asliye Ceza Mahkemesince iddianamenin kabulünden sonra adli para cezasını ve/veya üst sınırı 2 yıl veya daha az süreli hapis cezasını gerektiren suçlarda basit yargılama usulünün uygulanmasına karar verilebilir." şeklindeki düzenlemeye göre basit yargılama usulünün uygulanıp uygulanmama takdirinin mahkemeye bırakıldığı, bozma üzerine incelenen kararda mahkemece basit yargılama usulünün uygulanmasına yer olmadığına karar verildiği anlaşılmakla yapılan incelemede;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre,
Sanık müdafinin, UYAP üzerinden gönderdiği 08.07.2021 tarihli elektronik imzalı mazeret dilekçesi hakkında olumlu ya da olumsuz bir karar verilmeden, savunma hakkı kısıtlanarak yargılamaya devamla hüküm kurulması suretiyle CMK'nın 289. maddesine aykırı davranılması,
Kabule göre ise;
1,11 promil alkollü olan sanığın sevk ve idaresindeki motosikleti ile seyir halindeyken sağından hatalı sola doğrultu değiştirme manevrası yapan otomobil ile çarpışması şeklinde meydana gelen olayda,
1-Sanık hakkında tekerrüre esas alınan ... Sulh Ceza Mahkemesinin 2012/178 Esas, 2013/379 Karar sayılı ilamındaki mahkumiyetin, 5237 sayılı TCK'nın 106/1. maddesinde düzenlenen tehdit suçuna ilişkin olması; ayrıca hükümden sonra, 02/12/2016 tarih ve 29906 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren, Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair 6763 sayılı Kanunun 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendine eklenen alt bentler arasında yer alan ve 5237 sayılı TCK'nın 106/1. maddesinde tanımı yapılan tehdit suçunun da uzlaşma kapsamına alındığının anlaşılması karşısında; 5237 sayılı TCK'nın 7/2. maddesi uyarınca, "Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur" hükmü de gözetilerek, 6763 sayılı Kanunun 35. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nın 254. maddesi uyarınca, aynı Kanunun 253. maddesinde belirtilen esas ve usule göre uzlaştırma işlemleri ilgili mahkemece yerine getirildikten sonra, sonucuna göre sanık hakkında bahsedilen ilam esas alınarak TCK'nın 58. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağı hususunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması;
2-Mahkemece 08.07.2021 tarihli oturumda, basit yargılama usulünün uygulanmasına yer olmadığına dair ara karar verildiği halde, hüküm kısmında sanık hakkında basit yargılama usulü ile yargılama yapıldığı ve karara sanık müdafii tarafından itiraz edilmiş olması nedeniyle basit yargılama hükümlerinin uygulanmadığı belirtilerek hükümde karışıklığa neden olunması.
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi uyarınca uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca hükmün isteme uygun olarak BOZULMASINA; 30.11.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.