Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/13414 Esas 2022/9386 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : 2863 sayılı Kanuna aykırılık


2863 sayılı Kanuna aykırılık suçundan sanıkların beraatlerine ilişkin hüküm, şikayetçi vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Dava konusu taşınmazın kentsel sit alanında kaldığı ve korunması gerekli taşınmaz kültür varlığı olarak tescil edildiği anlaşıldığından, tebliğnamedeki görüşe iştirak edilmemiştir.
Hazine vekili, 18/06/2015 tarihli dilekçe ile... Kültür Varlıklarını Koruma Bölge Müdürlüğü adına davaya katılma talebinde bulunduğu halde, adı geçen kurumun katılan olarak kabulüne yönelik bir karar verilmediği anlaşılmakla birlikte, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemizce de benimsenen 21/11/2006 tarihli, 2006/2-249-247 sayılı, 15/07/2008 tarihli, 2008/9-95-195 sayılı ve 19/10/2010 tarihli, 2010/9-149-105 sayılı kararlarında belirtildiği üzere, ilk derece mahkemesinde ileri sürülüp karara bağlanmayan katılma isteklerinin, temyiz incelemesi sırasında herhangi bir inceleme ve araştırma yapılmasını gerektirmiyorsa, karara bağlanması mümkün olduğundan, ... Kültür Varlıklarını Koruma Bölge Müdürlüğünün suçtan zarar görmesi ve bu hususta herhangi bir inceleme ve araştırma yapılmasına gerek bulunmaması nedeniyle, 5271 sayılı CMK'nın 237/2. maddesi uyarınca, açılan davaya katılan olarak kabulüne karar verilerek yapılan incelemede;
... Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Kurulunun 23/06/1988 gün ve 88 sayılı kararı ile tescilli, anılan Kurulun 09/11/2002 gün ve 1307 sayılı kararı ile tescil edilen kentsel sit alanında kalan ve tescil bilgileri sehven 228 ada 6 parsel şeklinde belirtilen taşınmazın tescil bilgilerinin, ... Kültür Varlıklarını Koruma Bölge Kurulunun 23/10/2013 gün ve 438 sayılı kararı ile 222 ada 25 parsel olarak düzeltilmesine karar verildiği, Kurul uzmanları tarafından yapılan çalışmalar sırasında taşınmazda izinsiz uygulamalar yapıldığının 16/09/2014 tarihli rapor ile tespit edildiği, taşınmazın önceki maliki olan İskender Üreyil tarafından... Belediyesine müracaat edilerek 03/09/2014 tarihli riskli bina tespit raporu inceleme formuna istinaden yapının yıkılması için izin istendiği, ... Belediyesi İmar ve Şehircilik Müdürlüğünün adı geçen malike hitaben yazdığı 15/09/2014 tarihli cevabi yazıda yapının tescilli olması nedeniyle yıkım kararı verilemediğinin bildirildiği, taşınmaz kaydı incelendiğinde, suça konu binanın 10/09/2014 tarihinde kat karşılığı temlik yoluyla sanıklar ... ve ...’a devredildiği, sanıkların aşamalardaki savunmalarında, binanın tescilli olduğunu bilmediklerini, Çevre ve Şehircilik İl Müdürlüğünden aldıkları izin üzerine binayı yıktıklarını, yıkımdan önce... Emniyet Müdürlüğüne bilgi verildiğini beyan ettikleri, sanık ...’in imzası bulunan ve ...Polis Merkezi Amirliğine hitaben yazılan 20/09/2014 tarihli, saatin 20.45 olarak gösterildiği dilekçede, Çevre ve Şehircilik İl Müdürlüğünün 09/09/2014 tarihli yıkım kararı gereğince taşınmazın 21/09/2014 günü saat 06.00’dan sonra yıkılacağı, bu hususta izin verilmesinin talep edildiği, dilekçede bahsedilen Çevre ve Şehircilik İl Müdürlüğünün 09/09/2014 tarihli riskli bina tespit raporu inceleme formunda, binanın ekonomik ömrünü tamamlamış riskli bina olduğunun belirtildiği, 21/09/2014 günü saat 04.00’te tescilli taşınmazın yıkıldığının tespit edildiği, ...Polis Merkezi Amirliğinin 24/08/2015 tarihli cevabi yazısında, sanık ...’in yıkım iznine ilişkin herhangi bir kayda rastlanılmadığının belirtildiği, sanık ... tarafından dosyaya sunulan evraklar arasında yer alan ve taşınmazın imar durum bilgisini içeren evrakta, “Tescilli parsele cephe verdiğinden dolayı yapılaşma ile ilgili tüm kararların... Kültür Varlıklarını Koruma Kurulu tarafından verilecektir” ibaresinin yer aldığı anlaşılmakla, tüm dosya kapsamından tescilli kültür varlığı taşınmaza kasten zarar verme suçunu işledikleri sabit olan sanıkların mahkumiyetlerine karar verilmesi gerektiği gözetilmeksizin, suçtan kurtulmaya yönelik savunmalarına itibar edilerek beraatlerine karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, katılan vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi gereğince beraate ilişkin hükmün isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 01/12/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.