Kira Sözleşmesinin Tabi Olduğu Hükümler - Ödeme Emrine İtiraz - Yargıtay 6. Hukuk Dairesi 2009/5978 Esas 2009/6086 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Davacı, kira alacağı nedeniyle borçluya yönelik icra takibi başlattı. Ancak borçlu ödeme emrine itiraz etti ve davacı, kiracının tahliyesi için icra mahkemesine başvurdu. Ancak mahkeme, istemi reddetti. Temyiz aşamasında ise, kira sözleşmesinin adi kira hükümlerine tabi olduğu ve ödeme süresinde bir usulsüzlük olmadığı belirtilerek, mahkemenin kararı bozuldu.
818 sayılı Borçlar Kanunu'nun 260. ve 270. maddeleri bu kararda yer almaktadır. Maddeler, kira sözleşmeleri için ödeme süresi ve hâsılat kirası gibi konuları düzenlemektedir.

6. Hukuk Dairesi 2009/5978 E., 2009/6086 K.

6. Hukuk Dairesi 2009/5978 E., 2009/6086 K.

• KİRA SÖZLEŞMESİNİN TABİ OLDUĞU HÜKÜMLER
• ÖDEME EMRİNE İTİRAZ

• 818 S. BORÇLAR KANUNU [ Madde 260 ]
• 818 S. BORÇLAR KANUNU [ Madde 270 ]

"İçtihat Metni"

İcra mahkemesince verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı karar davacı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü.

Davacı alacaklı tarafından davalı borçlu hakkında kira alacağı nedeniyle tahliye istekli olarak başlatılan icra takibi gereğince düzenlenen ödeme emrine borçlu tarafından itiraz edilmesi üzerine davacı alacaklı icra mahkemesine başvurarak kiralananın tahliyesi isteminde bulunmuştur.

Mahkemece isteminin reddine karar verilmesi üzerine, karar davacı alacaklı tarafından temyiz edilmiştir.

İcra takibinde dayanılan ve karara esas alınan 18.5.04 başlangıç tarihli ve üç yıl süreli kira sözleşmesi konusunda taraflar arasında bir uyuşmazlık bulunmamaktadır. Bu sözleşme ile davacı tarafından davalıya otel, lokanta ve cafe bar olarak kiraya verilmiştir. Borçlar Kanunu’nun 270 ve devamı maddelerinde düzenlenen hâsılat kirasından söz edilebilmesi için hâsılat getiren bir taşınır ya da taşınmaz mal, ticari işletme ya da hakkın kira ilişkisinin konusunu oluşturması, burasının demirbaşları ve işletme ruhsatı ile birlikte kiraya verilmesi gerekir. Temyiz aşamasında dosyaya ibraz edilen iş yeri açma ruhsatı ve işletme izin belgesi davalı kiracı adına olduğu anlaşılmaktadır. Buna göre kira sözleşmesi Borçlar Kanunun adi kira hükümlerine tabi olup aynı Yasanın 260. maddesi gereğince 30 günlük ödeme süresi verilmesinde bir usulsüzlük bulunmamaktadır. Bu nedenle işin esasının incelenerek sonucuna göre karar verilmesi gerekirken deliller yanlış değerlendirilerek yazılı şekilde karar verilmesi doğru olmadığından hükmün bozulması gerekmiştir.

SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle kararın tahliyeye BOZULMASINA ve istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 23.6.2009 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.