MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi
KARAR TARİHİ :23.12.2009
ÜÇÜNCÜ ŞAHIS :

Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı tahliye davasına dair karar davacı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla Dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
Dava işyeri ihtiyacı nedeniyle kiralananın tahliyesi istemine ilişkindir. Mahkemece istemin reddine karar verilmesi üzerine hüküm davacı tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı vekili, dava dilekçesinde, davalının kiracı olduğu ve kahvehane olarak işletilen kiralananda, müvekkilinin de aynı işi yapacağını belirterek kiralananın tahliyesini istemiştir. Davalı ihtiyacın samimi olmadığını ve davanın reddini savunmuştur.
İhtiyaç iddiasına dayalı davalarda tahliyeye karar verilebilmesi için ihtiyacın gerçek, samimi ve zorunlu olduğunun kanıtlanması gerekir. Devamlılık arzetmeyen geçici ihtiyaç tahliye nedeni yapılamayacağı gibi henüz doğmamış veya gerçekleşmesi uzun bir süreye bağlı olan ihtiyaç da tahliye sebebi olarak kabul edilemez. Davanın açıldığı tarihte ihtiyaç sebebinin varlığı yeterli olmayıp, bu ihtiyacın yargılama sırasında da devam etmesi gerekir.
Olayımızda davacı, işyeri ihtiyacı iddiasını kanıtlamak üzere 7.4.2009 tarihinde verdiği delil listesinde tanık deliline dayanmış, ancak isim ve adres bildirmemiştir. Yargılama sırasında davacı vekiline 24.6.2009 tarihli celsede "tanıklarını bildirmek üzere süre verilmesine" şeklinde ara kararı oluşturulmuş ise de bu sürenin kesin olduğundan sözedilmemiştir. Bu durumda HUMK.nun 163.maddesine göre davacının tanıklarını bildirmek üzere yeniden süre istemesinde bir usulsüzlük bulunmadığından mahkemece davacı vekiline tanıklarını bildirmek üzere usulüne uygun olarak kesin süre verilmesi, süresinde bildirilen tanıkların dinlenerek sonucuna göre bir karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde eksik inceleme ile karar verilmesi doğru olmadığından hükmün bozulması gerekmiştir.
SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün BOZULMASINA ve istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 22.6.2010 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.