MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi

Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı paydaşlığın giderilmesi davasına dair karar davalı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
Dava, bir adet bağımsız bölümde paydaşlığın giderilmesine ilişkindir. Mahkemece satış suretiyle paydaşlığın giderilmesine karar verilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davaya konu taşınmaz, veraseten elbirliği mülkiyetine göre davacı ve davalı adına tapuda kayıtlı ise de, payların eşit olmadığı anlaşılmaktadır. Dosyada mevcut veraset ilamları, dava konusu taşınmaza ait tedavüllü tapu kayıtları ve pay satışına ilişkin resmi senetler incelendiğinde taşınmazın ilk maliki olan kök miras bırakan ... adına kayıtlı iken 17.02.1991 tarihinde ölümü üzerine 05.12.1995 tarihinde mirasçılarına veraset belgesine uygun şekilde sağ eş ... ile çocukları ..., ..., ..., ..., ... ve ... adlarına intikal ettirilmiştir. Yine aynı gün yani 05.12.1995 tarihinde miras bırakanın eşi ..., miras payının intifa hakkını üzerinde bırakarak çıplak mülkiyetini davalı ..."e satmıştır. ..."e ait miras payı ..."in ölümü ile tam mülkiyet olarak davalı ..."e intikal ettiğinden bu payın ..."in mirasçılarına intikali söz konusu değildir. Ayrıca davalı ..., diğer mirasçılar ..., ..., ... ve ..."ye muris ..."den intikal eden payları da satın almıştır. Bu durumda taşınmaz sadece davacı ile davalı arasında veraseten elbirliği mülkiyetine göre ortak kalmıştır.
Mahkemece hükme esas alınan bilirkişilerin ek raporunda kök muris ..."den gelen 24 miras payının intikallerinden söz edilmiş, ancak tevzi tablosundaki hata ile davalı ..."e verilen pay eksik hesaplanmıştır. Oysa davalı ... kendisine ait 1 payla birlikte babası ..."ten gelen 2 pay ve 4 kardeşten aldığı birer payki toplam 7 payın, davacı ... ise kök murisi ..."den gelen 1 payın elbirliği mülkiyetine göre sahibidirler.
Bu durumda satış bedelinin dağıtılmasında bu payların gözetilmesi gerekmekte iken, bilirkişilerin ek raporlarında hatalı olarak belirledikleri davacı için 1/6, davalı için 5/6 oranının gözetilmesi doğru olmadığından hükmün bu nedenle bozulması gerekmiştir.
SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile HUMK.nun 428.maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 25.05.2010 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.