MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı ... vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

-K A R A R-

Dava, TTK.nun 1301. maddesinden kaynaklanan rücuen tazminat istemine ilişkindir.
07.10.2004 tarih, 25606 Sayılı Resmi Gazetede yayınlanan ve 01.06.2005 tarihinde yürürlüğe giren 5236 sayılı Kanun ile HUMK.’na eklenen ek madde 4 ile aynı Yasa’nın 427. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 01.01.2010 tarihinden itibaren 1.430.00 TL’na çıkarılmıştır.
Somut olayda, temyiz eden davalı 1.211,82 TL. tazminattan sorumlu tutulmuştur.
Temyize konu karar, anılan yasanın yürürlüğünden sonra verildiğinden kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün, 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay’ca da temyiz isteminin reddine karar verilebilir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davalı ... vekilinin temyiz dilekçesinin temyize konu mahkeme hükmünün kesin olması nedeniyle REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalı ..."a geri verilmesine 28.5.2012 gününde oybirliğiyle karar verildi.