Esas No: 2018/1504
Karar No: 2020/1983
Karar Tarihi: 10.06.2020
Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2018/1504 Esas 2020/1983 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
Taraflar arasındaki menfi tespit davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne yönelik verilen hükmün süresi içinde davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
- K A R A R -
Davacı vekili, davalının tarım kredi borç senetlerine dayalı olarak müvekkili aleyhinde icra takibine başladığını, takip öncesinden başlamak üzere borçlarını ödediği halde maaş kesintilerine devam edildiğini, 5661 sayılı Kanun"un yürürlük tarihine kadar ödenen 6.712,84 TL"lik tutarın takip konusu alacak ve fer"ilerini karşıladığını ileri sürerek, Düziçi İcra Dairesinin 2001/1034 esas sayılı dosyasından dolayı müvekkilinin borçlu olmadığının tespiti ile davalının %40 oranında kötüniyet tazminatına mahkum edilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, talebin zamanaşımına uğradığını, davacının müşterek ve müteselsil borç senetleri ile müvekkiline borçlandığını, asıl borcu ödemediğinden alacağın muaccel hale geldiğini, takip konusu borcun kefaletten değil davacının kendi asıl borcundan kaynaklandığını savunarak, davanın reddine ve tazminata karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece davanın kısmen kabulüne dair verilen karar taraf vekillerinin temyizi üzerine Dairemizin 22.04.2014 tarihli 2013/8998 Esas,2014/3149 Karar sayılı ilamıyla, takibe konu tutarın ne kadarının asıl alacak ne kadarının faiz olduğu konusunda davalıdan açıklama istenmeli, belirlenen asıl alacak üzerinden işlemiş faiz hesabı yapılırken TBK"nın 88 ve 120. maddeleri nazara alınarak hesaplama yaptırılıp, yapılan bu hesaplama sonucunda davacının fazla ödemesinin saptanması halinde davanın fazla ödeme yönünden istirdat davasına dönüştüğü de değerlendirilip bir karar verilmesi gerektiği gerekçesiyle bozulmuş bozmaya uyularak yapılan yargılama neticesinde, davacının davalıya fazla ödemesinin olduğu gerekçesiyle, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
1) Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
2) Dava, menfi tespit istemine ilişkindir.
Mahkemece davanın kısmen kabulüne dair verilen kararda yargılama masrafının haklılık oranında davalıdan tahsiline karar verilmesi gerekirken, mahkemece yargılama masrafının tamamının davalıdan alınması doğru görülmemiş kararın bu gerekçeyle bozulması gerekmiş ise de yapılan bu yanlışlığın yeniden yargılamayı gerektirmediğinden kararın HUMK"nın 437/7 maddesi uyarınca düzeltilerek onanması gerekmiştir. .../...
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin diğer temyiz itirazlarının reddine, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin diğer temyiz itirazının kabulü ile hükmün 3.bendi hükümden çıkartılarak yerine 3- davacı tarafça yapılan yargılama giderinin 750,00 TL’sinin davalıdan alınarak davacıya ödenmesine, fazlasının davacı uhdesinde bırakılmasına” cümlesinin eklenerek, kararın bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA peşin alınan harcın istek halinde iadesine karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere 10.06.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi