Kararı veren
Yargıtay Dairesi : 2. Ceza Dairesi
Mahkemesi :Asliye Ceza
Günü : 09.05.2007
Sayısı : 16-38

Sanık ...’ın saldırgan sarhoşluk ve yaralama suçlarından beraatine, sövme suçundan ise 765 sayılı TCY’nın 482/3. maddesi uyarınca 1 ay hapis ve 440 YTL adli para cezasıyla cezalandırılmasına, hapis cezasının beher günü 647 sayılı Yasanın 4. maddesi gereğince 11 YTL’den paraya çevrilerek, doğrudan hükmedilen adli para cezasıyla içtiması suretiyle sonuç olarak 770 YTL adli para cezasıyla cezalandırılmasına ilişkin, Devrekani Asliye Ceza Mahkemesince verilen 28.09.2005 gün ve 95-60 sayılı hüküm,
Sanık ... tarafından temyiz edilmekle dosyayı inceleyen Yargıtay 2. Ceza Dairesince 21.12.2006 gün ve 5177-20683 sayı ile;
“….
1- Sanık ...’ın üzerine atılı sövme suçunu işlediğine dair müşteki ...’in soyut iddiasından başka sanığın bu suçtan cezalandırılması için yeterli ve inandırıcı delil bulunmadığı gözetilmeden beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
2- Kabule göre ise;
Sanığa atılı sövme suçunun takibi şikâyete bağlı suçlardan olduğu halde, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 253 ve 254. maddeleri uyarınca uzlaştırma işlemleri yapıl¬madan eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması” isabetsizliğinden bozulmuştur.
Devrekani Asliye Ceza Mahkemesince 09.05.2007 gün ve 16-38 sayı ile; sanığın yine aynı şekilde cezalandırılmasına karar verilmiştir.
Sanık ...’ın temyiz istemi Devrekani Asliye Ceza Mahkemesince 18.10.2007 gün ve 16. D.İş sayılı karar ile verilen cezanın 2000 Türk Lirasının aşağısında olması nedeniyle 5271 sayılı CYY’nın 276/1, 296/1 ve 1412 sayılı CYUY’nın 305. maddeleri uyarınca reddedilmiş, red kararının da sanık tarafından süresinde temyiz edilmesi üzerine, Yargıtay C.Başsavcılığının temyiz isteminin reddine ilişkin kararın kaldırılarak, hükmün Yargıtay 2. Ceza Dairesinin bozma ilamı doğrultusunda “bozulması” istemli 07.09.2009 gün ve 14650 sayılı tebliğnamesi ile Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Genel Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA GENEL KURULU KARARI
Uyuşmazlık, sanık ...’a isnat edilen sövme suçunun sabit olup olmadığı noktasında toplanmakta ise de, öncelikle Ceza Genel Kurulunca incelenmesi gereken bir uyuşmazlık bulunup bulunmadığı değerlendirilmelidir.
İncelenen dosyada; Sanık ...’ın sövme suçundan cezalandırılmasına ilişkin hüküm, Özel Dairece, müştekinin soyut iddiasından başka, sanığın bu suçtan cezalandırılması için yeterli ve inandırıcı delil bulunmadığı,
Kabule göre de, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Yasasının 253 ve 254. maddeleri uyarınca uzlaştırma işlemleri yapılmadan eksik inceleme ile hüküm kurulması, isabetsizliklerinden bozulmuş,
Devrekani Asliye Ceza Mahkemesince 21.03.2007 günlü oturumda sanıktan müştekiyle uzlaşmak isteyip istemediği sorularak, Özel Daire bozma ilamına uyulmasına, 09.05.2007 gün ve 16-38 sayı ile de yine aynı şekilde sanığın cezalandırıl¬masına karar verilmiş, sanığın bu hükme yönelik temyiz istemi ise 18.10.2007 gün ve 16. D.İş sayılı karar ile verilen cezanın 2000 Türk Lirasının aşağısında olması nedeniyle 5271 sayılı CYY’nın 276/1, 296/1 ve 1412 sayılı CYUY’nın 305. maddeleri uyarınca reddedilmiş ve bu karar da sanık tarafından temyiz edilmiştir.
Görüldüğü gibi, Yerel Mahkemece her ne kadar yine aynı şekilde sanığın cezalandırıl¬masına karar verilmiş ise de, 21.03.2007 tarihli oturumda açıkça Özel Daire bozma ilamına uyulmasına karar verilmiş bulunduğundan, Ceza Genel Kurulunca incelenmesi gereken bir direnme hükmü bulunmamaktadır.
Bu itibarla, temyiz isteminin reddine ilişkin karara yönelik temyiz isteminin de değerlendirilmesi yetkisi Yargıtay 2. Ceza Dairesine ait bulunduğundan, dosyanın incelenmek üzere Özel Dairesine gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
Ceza Genel Kurulunca incelenmesi gereken bir direnme hükmü bulunmadığından, dosyanın temyiz isteminin reddi kararının incelemesi için Yargıtay 2. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 13.10.2009 günü oybirliği ile karar verildi.