Ruhsatsız Silah Taşımak - Yargıtay Ceza Genel Kurulu 2009/8-42 Esas 2009/126 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık M....B...., ruhsatsız silah taşımaktan 1 yıl hapis ve 100 YTL adli para cezasıyla cezalandırılmıştır. Ancak, sanığın daha önceki suç kaydı ve suç işleme eğilimi göz önüne alınarak cezasının paraya veya tedbire çevrilmesine veya ertelenmesine yer olmadığına karar verilmiştir. Bu kararın Yargıtay Ceza Genel Kurulunca değerlendirilmesi istenmiştir. Ancak, Yerel Mahkemenin son uygulaması özde direnme kararı değil, eylemli uyma sonrası verilen yeni bir karar niteliğinde olduğundan, dosyanın yeni karar nedeniyle Daireye gönderilmesi gerektiği karara bağlanmıştır.
Kanun Maddeleri:
- 5237 S. Türk Ceza Kanunu Madde 50: Seçenek yaptırımlar
- 5237 S. Türk Ceza Kanunu Madde 51: Hükümlünün kişilik, sosyal ve ekonomik durumuna göre infaz
- 5237 S. Türk Ceza Kanunu Madde 52: Paraya çevirme
- 5237 S. Türk Ceza Kanunu Madde 54: Zorla el koyma
- 6136 S. Ateşli Silahlar ve Bıçaklar ile Diğer Aletler Hakkında Kanun Madde 13: Ruhsatsız silah taşıma

Ceza Genel Kurulu 2009/8-42 E., 2009/126 K.

Ceza Genel Kurulu 2009/8-42 E., 2009/126 K.

• RUHSATSIZ SİLAH TAŞIMAK

• 5237 S. TÜRK CEZA KANUNU [ Madde 50 ]
• 5237 S. TÜRK CEZA KANUNU [ Madde 51 ]
• 5237 S. TÜRK CEZA KANUNU [ Madde 52 ]
• 5237 S. TÜRK CEZA KANUNU [ Madde 54 ]
• 6136 S. ATEŞLİ SİLAHLAR VE BIÇAKLAR İLE DİĞER ALETLER H... [ Madde 13 ]

"İçtihat Metni"

Sanık M....B....’nun 6136 sayılı Yasanın 13/1 ve 5237 sayılı TCY’nın 52. maddeleri uyarınca 1 yıl hapis ve 100 YTL adli para cezasıyla cezalandırılmasına, “

“suçun oluş, işleniş biçimine, sanığın kişiliğine nazaran”

” gerekçesiyle kısa süreli hapis cezasının paraya çevrilmesine yer olmadığına, “

“sanığın sabıkalı kişiliğine, suç işleme hususundaki eğilimine nazaran”

” cezasının ertelenmesine yer olmadığına, suça konu tabanca ve şarjörünün 5237 sayılı TCY’nın 54. maddesi uyarınca zoralımına ilişkin, A...9. Asliye Ceza Mahkemesince verilen 06.06.2005 gün ve 1286-467 sayılı hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosyayı inceleyen Yargıtay 8. Ceza Dairesince 09.10.2006 gün ve 4161-7401 sayı ile;

“Sanığın 01.03.2005 tarihli talimat yoluyla alınan ifadesinde, verilecek cezanın paraya çevrilip ertelenmesini talep etmiş olmasına karşın adli sicil kaydına göre ertelemeye engel geçmiş hükümlülüğü bulunan sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nun 51. maddesinin yasal olarak uygulanma olanağı yoksa da aynı Yasanın 50. maddesi uyarınca sanığa verilen kısa süreli hapis cezasının sanığın kişiliğine, sosyal ve ekonomik durumuna yargılama sırasında duyduğu pişmanlığa ve suçun işlenmesindeki özelliklere göre seçenek yaptırımlara çevrilip çevrilmeyeceğinin değerlendirilmesi gerektiği gözetilmeden, yeterli olmayan gerekçeyle 50. maddesinin uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesi”

” isabetsizliğinden bozulmuştur.

Yerel Mahkeme ise, 01.05.2007 gün ve 62-348 sayı ile;

“Sanığın suç işlemeye eğilimli kişiliğine nazaran hapis cezasının paraya veya tedbire çevrilmemesine, bu nedenlerle önceki kararımızda bir isabetsizlik bulunmadığı kanaatiyle bozma ilamına direnilmesine karar vermek gerekmiştir”

” gerekçesiyle önceki hükümde direnmiştir.

Bu hükmün sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay C.Başsavcılığının “

“bozma”

” istekli 11.02.2009 gün ve 145232 sayılı tebliğnamesi ile Birinci Başkanlığa gönderilen dosya, Yargıtay Ceza Genel Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.

TÜRK MİLLETİ ADINA

CEZA GENEL KURULU KARARI

Yargıtay Ceza Genel Kurulunca çözümlenmesi gereken uyuşmazlık, 5237 sayılı TCY’nın 50. maddesinin uygulanmasına yer olmadığına karar verilirken gösterilen gerekçenin yasal ve yeterli olup olmadığının belirlenmesine ilişkindir.

Ancak, incelenen dosya içeriğine göre;

Yerel Mahkemece, ilk hükümde sanık hakkındaki özgürlüğü bağlayıcı cezanın para cezasına çevrilmesine yer olmadığına karar verilmesine karşın, son uygulamada “

“tedbire çevrilmesine”

” yer olmadığına da karar verilmiştir.

Yargıtay Ceza Genel Kurulunun süreklilik kazanmış kararlarında vurgulandığı üzere, şeklen ısrar kararı verilmiş olsa dahi;

a) Bozma kararı doğrultusunda işlem yapmak,

b) Bozma kararında tartışılması gereken hususları tartışmak,

c) Bozma sonrasında yapılan araştırmaya, incelemeye, toplanan yeni kanıtlara dayanmak,

d) İlk kararda yer almayan ve daire denetiminden geçmemiş bulunan yeni ve değişik gerekçelerle hüküm kurmak,

Suretiyle verilen hüküm; özde direnme kararı olmayıp, bozmaya eylemli uyma sonucu verilen yeni bir hükümdür. Bu nitelikteki bir hükmün temyiz edilmesi halinde ise incelemenin Yargıtay’ın ilgili dairesi tarafından yapılması gerekir.

Somut olayda, Yerel Mahkemece, ilk hükümde yer almadığı halde, sanık hakkındaki özgürlüğü bağlayıcı cezanın, “

“tedbire çevrilmesine”

” yer olmadığına da karar verilmiştir. İlk hükümde bulunmayan bu husus Özel Dairece denetlenmemiş olup, bu hususun ilk kez Ceza Genel Kurulunca değerlendirilmesine yasal olanak bulunmamaktadır.

Bu itibarla Yerel Mahkemenin son uygulaması özde direnme kararı olmayıp, eylemli uyma sonucunda verilen bir hüküm niteliğinde olduğundan, dosyanın yeni hüküm nedeniyle temyiz incelemesi yapılmak üzere Dairesine gönderilmesine karar verilmelidir.

SONUÇ:

Açıklanan nedenlerle;

Saptanan eylemli uyma nedeniyle dosyanın temyiz incelemesi için Yargıtay 8. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay C.Başsavcılığına TEVDİİNE, 12.05.2009 tarihinde yapılan müzakerede oybirliğiyle karar verildi.