İşyeri dokunulmazlığını bozma suçundan, sanık Y... Ş...’nin, 5237 sayılı TCY’nın 116/2-4 ve 31/3. maddeleri uyarınca 8 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, hapis cezasının TCY’nın 50 ve 52. maddeleri uyarınca 270 gün karşılığı ve beher gün 20 Liradan 5.400 Lira adli para cezasına çevrilmesine, taksitlendirmeye, para cezası ödenmediği takdirde gün karşılığı hapis cezasının aynen infazına ilişkin, Tekirdağ Çocuk Mahkemesince verilen 25.02.2008 gün ve 84-66 sayılı hükmün, sanık müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine, dosyayı inceleyen Yargıtay 6. Ceza Dairesince 22.02.2010 gün ve 13097-1604 sayı ile;
“…III-) Sanık hakkında İşyeri Dokunulmazlığını Bozma suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesine gelince:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
18 yaşından küçük olan sanık hakkında hükmedilen para cezasının ödenmemesi halinde, hapse çevrilmeyeceği gözetilmeyerek 5275 sayılı Yasanın 106/4. maddesine aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık Y...Ş... savunmanının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün açıklanan nedenle bozulmasına, bozma nedenleri yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından ‘para cezası ödenmediği takdirde gün karşılığı hapis cezasının aynen infazına’ ilişkin bölüm çıkarılmak suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün düzeltilerek onanmasına” karar verilmiştir.
Yargıtay C. Başsavcılığı ise, 28.09.2010 gün ve 197654 sayı ile;
“…TCY’nın 50/3 ve 50/1-a maddeleri gereğince 8 ay hapis cezası para cezasına çevrilirken 240 gün yerine 270 gün üzerinden para cezasına çevrilerek sanığa 4800 TL para cezası yerine 5400 TL para cezası verilmesi nedeniyle hükmün bozulması gerekir” görüşüyle sanık hakkındaki işyeri dokunulmazlığını bozma suçundan düzelterek onamaya ilişkin Özel Daire kararının kaldırılarak, yerel mahkeme hükmünün bozulmasına karar verilmesi iste¬minde bulunmuştur.
Dosya Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilmekle, Ceza Genel Kurulunca değerlen¬di¬¬rilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA GENEL KURULU KARARI
Sanık Y.Ş..’in işyeri dokunulmazlığını bozma suçundan 5237 sayılı TCY’nın 116/2-4 ve 31/3. maddeleri uyarınca 8 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, hapis cezasının TCY’nın 50/3-1 maddesi uyarınca 270 gün karşılığı ve beher gün 20 Liradan 5.400 Lira adli para cezasına çevrilmesine, taksitlendirmeye, para cezası ödenmediği takdirde gün karşılığı hapis cezasının aynen infazına ilişkin yerel mahkemece verilen hüküm Özel Daire tarafından “hüküm fıkrasından ‘para cezası ödenmediği takdirde gün karşılığı hapis cezasının aynen infazına’ ilişkin bölüm çıkarılmak suretiyle,” düzeltilerek onanmış, Yargıtay C. Başsav¬cılı¬ğın¬ca sonuç adli para cezasının 4800 Lira yerine 5400 Lira olarak fazla tayin edildiği görüşüyle itiraz yasa yoluna başvurulmuştur. Buna göre; Özel Daire ile Yargıtay C. Başsav¬cılığı ara¬sında oluşan ve Ceza Genel Kurulunca çözümlenmesi gereken uyuşmazlık; sanık hakkında işyeri dokunulmazlığını bozma suçundan tayin edilecek sonuç adli para cezasının belirlen¬mesine ilişkindir.
Sanığın, 20.02.2006 tarihinde işyeri dokunulmazlığını bozma suçunu işlediğine ilişkin herhangi bir uyuşmazlık olmayıp, dosya içeriğinde bulunan kanıtlara göre de bu kabulde bir isabetsizlik bulunmamaktadır.
Yerel mahkeme tarafından sanığa iş yeri dokunulmazlığını bozma suçundan 5237 sayılı TCY’nın 116/2-4 ve 31/3. maddeleri uyarınca hükmedilen 8 ay hapis cezası, TCY’nın 50/3-1. maddesi uyarınca adli para cezasına çevrilirken, (30 gün x 8 ay) 240 gün yerine yanılgılı olarak 270 gün esas alınmış, buna bağlı olarak da sonuç adli para cezası 4800 Lira olması gerekirken 5400 Lira olarak fazla belirlenmiştir.
Bu itibarla, Yargıtay C. Başsavcılığı itirazının kabulüne, Özel Daire düzelterek onama kararının kaldırılmasına, yerel mahkemenin işyeri dokunulmazlığını bozma suçuna ilişkin hükmünün, 18 yaşından küçük olan sanık hakkında hükmedilen para cezasının ödenmemesi halinde 5275 sayılı Yasanın 106/4. maddesi uyarınca hapse çevrilemeyeceğinin gözetilme¬mesi ve sonuç adli para cezasının 4800 Lira yerine 5400 Lira olarak fazla belirlenmesi isabetsiz¬liklerinden bozulmasına, ancak bu hususlar yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, hüküm fıkrasından “para cezası ödenmediği takdirde gün karşılığı hapis cezasının aynen infazına” ilişkin bölüm çıkartılması ve sanığa hükmedilen 8 ay hapis cezasının günlüğü 20 Liradan paraya çevrilmek suretiyle sonuç adli para cezasının 4800 Liraya indirilmesi suretiyle düzeltilerek onanmasına karar verilmesi gerekmektedir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay C. Başsavcılığı itirazının KABULÜNE,
2- Yargıtay 6. Ceza Dairesinin 22.02.2010 gün ve 13097-1604 sayılı düzelterek onama kararının KALDIRILMASINA,
3- Tekirdağ Çocuk Mahkemesinin 25.02.2008 gün ve 84-66 sayılı kararının işyeri dokunulmazlığını bozma suçuna ilişkin olarak, 18 yaşından küçük olan sanık hakkında hükmedilen adli para cezasının ödenmemesi halinde hapse çevrilmeyeceğinin gözetilmemesi ve sonuç adli para cezasının fazla belirlenmesi isabetsizliklerinden BOZULMASINA,
Ancak, bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden 5320 sayılı Yasanın 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan 1412 sayılı CYUY’nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak;
a-) Sanığa 5237 sayılı TCY’nın 116/2-4, 31/3 ve 50/3-1. maddeleri uyarınca verilen sonuç adli para cezasının 4800 Liraya indirilmesine,
b-) Yerel mahkeme kararının hüküm fıkrasından “para cezası ödenmediği takdirde gün karşılığı hapis cezasının aynen infazına” ibaresinin çıkartılmasına,
Karar verilmek suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan işyeri dokunul¬mazlığını bozma suçundan kurulan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
4- Dosyanın mahalline gönderilmek üzere, Yargıtay C. Başsavcılığına TEVDİİNE, 07.12.2010 günü yapılan müzakerede oybirliğiyle karar verildi.