Esas No: 2021/3582
Karar No: 2022/1048
Karar Tarihi: 24.02.2022
Yargıtay 6. Hukuk Dairesi 2021/3582 Esas 2022/1048 Karar Sayılı İlamı
6. Hukuk Dairesi 2022/455 E. , 2022/1012 K."İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi (Kanun Yararına Temyiz Bürosu)
KARAR
Dava, otoyol ihlalli ücretinin cezalı olarak tahsili için başlatılan icra takibine vaki itirazın iptali istemine ilişkin olup, mahkemece davanın kabulü ile itirazın iptaline dair kesin olmak üzere karar verilmiştir.
Karar, Adalet Bakanlığı tarafından, 6100 sayılı HMK’nın 363'üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca Kanun yararına temyiz edilmiştir.
Dosyanın incelemesinde, taraflar arasında davalı şirkete ait araçların ücretli yoldan ödeme yapmadan geçiş yaptıkları ve 15 günlük süre içinde cezasız geçiş ücretinin ödenmediği hususunda uyuşmazlık bulunmadığı, davalı tarafından icra takibinin geçiş ücreti olan ana para kabul edilerek bakiye kısma itiraz edildiği, davanın 07.11.2017 tarihinde açıldığı, mahkemece dava tarihinden sonraki yasa değişikliği nedeniyle dört kat ceza uygulaması neticesinde hesaplama yapılarak davanın kısmen kabul edildiği kabul ve red oranına göre yargılama giderlerine hükmedilerek, konusuz kalan kısım yönünden davalı lehine vekalet ücretine hükmedildiği ve bu kısım yönünden davacı lehine vekalet ücretine hükmedilmediği anlaşılmıştır.
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun "Esastan sonuçlanmayan davada yargılama gideri" başlıklı 331. maddesinin birinci fıkrasında, "Davanın konusuz kalması sebebiyle davanın esası hakkında bir karar verilmesine gerek bulunmayan hâllerde, hâkim, davanın açıldığı tarihteki tarafların haklılık durumuna göre yargılama giderlerini takdir ve hükmeder" hükmüne yer verilmiştir.
Yine, aynı Kanunun "Yargılama giderlerinden sorumluluk" başlıklı 326. maddesinin ikinci fıkrasında, "Davada iki taraftan her biri kısmen haklı çıkarsa, mahkeme, yargılama giderlerini tarafların haklılık oranına göre paylaştırır" denilmektedir.
Bu durumda, dava tarihinden sonra 6001 sayılı Karayolları Genel Müdürlüğünün Hizmetleri Hakkında Kanunun 30'uncu maddesinin 16.05.2018 tarihli yasa değişikliği nedeniyle, davanın bir kısmının konusu kalmadığından esas hakkında karar verilmesine yer olmadığına dair verilen kararda vekalet ücreti ve yargılama gideri yönünden davacı tarafın dava tarihi itibariyle dava açmakta haklılığı göz önünde tutulduğunda, mahkemece, 6100 sayılı Kanunun 331. maddesinin birinci fıkrası dikkate alınmadan vekalet ücreti ve yargılama gideri bakımından yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı bulunmuştur.
Bu nedenlerle Adalet Bakanlığının kanun yararına bozma istemi kabul edilerek, mahkeme kararının kanun yararına bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, Adalet Bakanlığının kanun yararına temyiz isteminin kabulü ile İstanbul 12. Asliye Ticaret Mahkemesi'nin 04.12.2019 tarih, 2017/982 Esas ve 2019/1153 Karar sayılı kararının sonuca etkili olmamak üzere HMK'nın 363/1 maddesi uyarınca KANUN YARARINA BOZULMASINA, HMK'nın 363/3. maddesi gereğince gereği yapılmak üzere kararın bir örneğinin ve dosyanın Adalet Bakanlığına gönderilmesine, 24.02.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.