Ankara Ceza Avukatı Web Sitesi - Yağmaya teşebbüs - 6136 sayılı Kanuna muhalefet - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2017/3784 Esas 2020/195 Karar Sayılı İlamı

Yağmaya teşebbüs - 6136 sayılı Kanuna muhalefet - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2017/3784 Esas 2020/195 Karar Sayılı İlamı

6. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/3784
Karar No: 2020/195

Yağmaya teşebbüs - 6136 sayılı Kanuna muhalefet - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2017/3784 Esas 2020/195 Karar Sayılı İlamı

Özet:
Mahkeme, yağmaya teşebbüs suçundan mahkumiyet hükmü verilen davada, sanık ... hakkındaki adli para cezasının kesinleştiği ve temyiz kabiliyetinin bulunmadığı gerekçesiyle, sanık savunmasının temyiz talebinin reddedilmesine karar verdi. Diğer sanıklar ..., ... ve ... hakkında kurulan mahkumiyet hükmünün ise temyiz itirazlarının yerinde görülmediği gerekçesiyle reddedilmesine ve hükmün onanmasına karar verildi. Kararda, 6136 sayılı Kanuna muhalefet suçundan temyiz edilmemiş bir mahkumiyet hükmünün miktarı bakımından 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun geçici 2. maddesi uyarınca kesin nitelikte olduğu ve temyiz kabiliyetinin bulunmadığı belirtildi. Kanunla eklenen bu hüküm uyarınca, adli para cezası üç bin liraya kadar olan mahkumiyetler için de geçerli olmaktadır. Kanun maddeleri ise şu şekildedir: 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun geçici 2. maddesi, 6136 sayılı Kanunun 26. maddesi, CMUK’un 317. maddesi ve 6217 sayılı Kanun.

6. Ceza Dairesi 2017/3784 E. , 2020/195 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Yağmaya teşebbüs, 6136 sayılı Kanuna muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Sanık ... hakkında, 6136 sayılı Kanuna muhalefet suçundan hükmolunan doğrudan adli para cezasının miktarı bakımından, 14/04/2011 tarih ve 27905 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanunun 26. maddesi ile eklenen 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun geçici 2. maddesinin 1. fıkrası uyarınca, üç bin liraya kadar olan mahkumiyet hükümlerinin kesin nitelikte olması ve temyiz kabiliyetinin bulunmaması nedeniyle, sanık savunmanının vaki temyiz talebinin, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi yollaması ile CMUK’un 317. maddesi uyarınca, isteme uygun olarak REDDİNE,
Sanık ... hakkında temyiz edilmeden kesinleşen Gaziantep 6. Ağır Ceza Mahkemesi"nin 03.07.2015 gün ve 2014/338 Esas, 2015/250 sayılı kararının, diğer sanıklar ..., ... ve ... savunmanlarınca temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 6. Ceza Dairesinin 09.05.2016 gün, 2016/2906-4008 sayılı ilamı ile bozulması sonrasında yargılama sürecine hakkında hüküm kesinleşmiş olan ...’in de dahil edilerek ikinci kez kurulan hükmün yok hükmünde olduğu ve yok hükmünde olan bir karara karşı temyiz davası açılamayacağından, sanık ... vekilinin vaki temyiz talebi inceleme dışı bırakılarak;
Sanıklar ..., ... ve ... hakkında yağmaya teşebbüs suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, uyulan bozmaya, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimler Kurulunun takdirine göre, sanıklar ..., ... ve ... savunmanlarının temyiz itirazları yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, usul ve kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, 28/01/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.