Orman Yasasına aykırılık suçundan sanık M. Ç.ın 6831 sayılı Yasanın 108/1 ve 765 sayılı TCY’nın 81/2-3. maddeleri uyarınca 1 ay 1 gün hapis ve 92.371.000 Lira ağır para cezası ile cezalandırılmasına, 6831 sayılı Yasanın 108/son maddesi uyarınca suçta kullanılan kamyonun müsaderesine ilişkin, Tokat Sulh Ceza Mahkemesince verilen 03.09.2002 gün ve 105-823 sayılı hükmün, sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 3. Ceza Dairesince 07.06.2004 gün ve 13165-6151 sayı ile onanmasına karar verilmiştir.
01.06.2005 tarihinde 5237 sayılı TCY’nın yürürlüğe girmesi nedeniyle dosyayı ele alan Tokat 1. Sulh Ceza Mahkemesince 20.06.2005 gün ve 105-823 sayı ile, 6831 sayılı Yasanın 108/1 ve 81/2. maddeleri uyarınca 1 ay 1 gün hapis ve 92 Lira adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.
Hükmün, hükümlü tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 3. Ceza Dairesince 19.03.2007 gün ve 233-2416 sayı ile;
“1-Tokat Sulh Ceza Mahkemesinin 2000/105 esas, 2002/823 karar sayılı 20.06.2005 tarihli ek kararın üç nüsha olarak dosyada bulunduğu, iki nüshasında sonuç ceza 1 ay 1 gün hapis 92 YTL. ağır para cezası olarak belirlendiği halde, bir nüshasında 1 ay hapis ve 92 YTL. ağır para cezası olarak tespit edildiği anlaşılmakla hükmün karışıklığa uğratılması,
2- 5252 sayılı Kanunun 5349 sayılı Kanunla değişik 5. maddesine göre ağır para cezasının adli para cezasına dönüştürüldüğünün gözetilmemesi” isabetsizliklerinden bozulmasına karar verilmiştir.
Bozma kararına uyan Tokat 1. Sulh Ceza Mahkemesince 14.09.2007 gün ve 290-470 sayı ile, hükümlünün 6831 sayılı Yasanın 108/1. maddesi uyarınca 1 ay hapis ve 91,26 YTL adli para cezası ile cezalandırılmasına, kesinleşen kararın aracın müsaderesi, emvalin satışı, tazminatın reddi, vekalet ücretlerine ve yargılama giderlerine ilişkin kısımlarının değiştirilmesine yer olmadığına karar verilmiştir.
Hükmün, hükümlü tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 3. Ceza Dairesince 24.11.2008 gün ve 14245-14698 sayı ile;
“Hükümden sonra 08.02.2008 tarihinde yürürlüğe giren 5728 sayılı Kanunla, özel nitelikte olan 6831 sayılı Orman Kanununda getirilen köklü değişikliklerin ve ceza sisteminin lehe hükümlerinin bütün halinde değerlendirme sonucu 5237 sayılı Türk Ceza Kanunun 7. maddesi dikkate alınarak sanık lehine uygulanması gerekliliği hususların mahalli mahkemece değerlendirilmesi lüzumu” isabetsizliğinden bozulmasına karar verilmiştir.
Tokat 1. Sulh Ceza Mahkemesince 16.03.2009 gün ve 122-262 sayı ile;
“5728 sayılı Yasa ile Orman Kanununda yapılan değişikliklerin sanık lehine bir hüküm içermediği ve esasen sabıkalı olan sanığın hükmün açıklanmasının geri bırakılması müessesesinden yararlanma ihtimalinin de bulunmadığı” gerekçesiyle direnilerek önceki gibi karar verilmiştir.
Bu hükmünde, hükümlü tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay Başsavcılığının “bozma” istemli tebliğnamesiyle dosyanın Yargıtay 3. Ceza Dairesine gönderilmesi üzerine Yargıtay 3. Ceza Dairesince 24.03.2011 gün ve 727-4031 sayı ile;
“Tokat 1. Sulh Ceza Mahkemesi Dairemizin 24.11.2008 tarih ve 2008/14245 esas 2008/14698 karar sayılı bozma kararına direnmiş olduğu bu nedenle inceleme yapma yetkisinin Yüksek Yargıtay Ceza Genel Kuruluna ait olduğu anlaşıldığından dosyanın incelenmeksizin Yargıtay Ceza Genel Kuruluna gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Savcılığına tevdiine” karar verilmiştir.
Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Genel Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA GENEL KURULU KARARI
Ceza Genel Kurulunca çözümlenmesi gereken uyuşmazlık; 01.06.2005 tarihinden önce kesinleşen hükmün uyarlama yargılaması sırasında 5728 sayılı Yasa ile yapılan değişiklik sonrası hükümlünün hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerekip gerekmediğine ilişkin ise de; öncelikle temyiz aşamasında hükümlünün öldüğünün anlaşılması durumunda yapılacak işlemin belirlenmesine ilişkindir.
İncelenen dosya içeriğinden;
Yerel mahkeme direnme kararının hükümlü tarafından temyiz edildiği, Yargıtay C. Baş¬savcılığı tebliğnamesinin hükümlüye tebliğ edilmesi amacıyla tebligat memurunca yapılan araştırmada hükümlünün öldüğünün mahalle muhtarınca bildirildiği, tebligat belgesinin muhtar tarafından imzalanmak suretiyle bilginin onaylandığı,
Anlaşılmaktadır.
“(1) Sanığın ölümü hâlinde kamu davasının düşürülmesine karar verilir. Ancak, niteliği itibarıyla müsadereye tâbi eşya ve maddî menfaatler hakkında davaya devam olunarak bunların müsaderesine hükmolunabilir.
(2) Hükümlünün ölümü, hapis ve henüz infaz edilmemiş adlî para cezalarını ortadan kaldırır. Ancak, müsadereye ve yargılama giderlerine ilişkin olup ölümden önce kesinleşmiş bulunan hüküm, infaz olunur” Şeklinde düzenlenmiş olan 5237 sayılı TCY’nın 64. maddesinde; sanığın ölümü halinde, kamu davasının düşürüleceği, sadece niteliği itibariyle müsadereye tabi eşya ve yararlar hakkında yargılamaya devam edileceği, hükümlünün ölümü halinde ise, cezanın ortadan kaldırılmasına karar verilmekle birlikte, müsadere ve yargılama giderlerine ilişkin hükmün infaz edileceği belirtilmek suretiyle, sanık ve hükümlünün ölümüne farklı sonuçlar yüklenmiştir.
Bu itibarla; 5237 sayılı Yasanın 64. maddesi ile sanık ve hükümlünün ölümüne farklı sonuçlar yüklenmesi nedeniyle, ölümün yerel mahkemece araştırılarak 5237 sayılı TCY’nın 64 ve 5271 sayılı Yasanın 223. maddeleri uyarınca gereken kararın mahkemesince verilmesi için yerel mahkeme direnme hükmünün bozulmasına karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Tokat 1. Sulh Ceza Mahkemesinin 16.03.2009 gün ve 122-262 sayılı direnme kararının hükümlü M. Ç.ın ölüp ölmediğinin araştırılarak, öldüğünün belgelendirilmesi zorunluluğu nedeniyle BOZULMASINA,
2- Dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 17.05.2011 günü yapılan müzakerede oybirliği ile karar verildi.