Yargıtay 6. Hukuk Dairesi 2021/2268 Esas 2022/1937 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesi

- K A R A R -

Asıl dava, hizmet sözleşmesi uyarınca alt işverenin ödemek zorunda kaldığı fazla mesai ücreti ve işsizlik bedelinin iadesi, birleşen dava fazla mesai nedeniyle idarece kesilen ve ödenmek zorunda kalınan idari para cezasına ilişkin alacağın rücuen tazmini istemlerine ilişkin olup mahkemece asıl ve birleşen davanın reddine karar verilmiştir. Davacı vekili istinaf başvurusunda bulunmuş, bölge adliye mahkemesince başvurunun esastan reddine karar verilmesi üzerine davacı vekilince temyiz isteminde bulunulmuştur.
Kesinlik sınırı kamu düzeni ile ilgilidir. Temyiz kesinlik sınırı belirlenirken yalnız dava konusu edilen taşınır malın veya alacağın değeri dikkate alınır. Faiz, icra(inkar) tazminatı, vekalet ücreti ve yargılama giderleri hesaba katılmaz.
Temyiz sınırından fazla bir alacağın tamamının dava edilmiş olması halinde, hükümde asıl istemin kabul edilmeyen bölümü temyiz sınırını geçmeyen tarafın temyiz hakkı yoktur. Kısaca temyize konu edilen miktara bakılarak kesinlik belirlenir.
Alacağın bir kısmının dava edilmesi halinde, kısmi davada kesinlik sınırı dava edilen miktara göre değil, alacağın tamamına göre belirlenir.
2020 yılında mahkemelerce verilen kararların temyiz edilebilmesi için temyize konu dava değerinin 72.070 TL'sını geçmesi gerekir.
Somut olayda; davacı vekili fazlaya ilişkin haklarını saklı tutmuş ise de rücuen tazmini istediği fazla mesai bedeli ve idari para cezası tutarlarının tamamı asıl davada 63.519,86 TL, birleşen davada 1.619,00 TL’dir. Bölge Adliye Mahkemesi karar tarihi itibariyle hüküm kesin nitelik taşıdığından davacı vekilinin temyiz dilekçesinin reddi gerekir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 1.6.1990 gün 3-4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay tarafından da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden miktar itibariyle kesin olan hükme karşı temyiz isteminin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz isteminin mahkeme hükmünün kesin olması nedeniyle REDDİNE, peşin harcın istek halinde temyiz eden davacıya iadesine, dosyanın kararı veren ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğin ise bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine 06.04.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.