Yargıtay 6. Hukuk Dairesi 2021/2254 Esas 2022/2044 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Dava, kooperatif aidat borcunun tahsili için yapılan icra takibine dayalı itirazın iptali istemine ilişkindir. İlk derece mahkemesi davayı kısmen kabul etmiş, ancak davalı vekilinin istinaf başvurusu sonrasında davacının feragat dilekçesi sunduğu gerekçesiyle karar kaldırılarak davanın feragat nedeniyle reddine hükmedilmiştir. Davacı vekili karara temyiz etmiş ve davalı vekilinin feragat sonrasında yargılama gideri ve vekalet ücreti talebi olmadığını belirten beyan dilekçesine rağmen bu masraflara hükmedilmesinin hatalı olduğunu savunmuştur. Ankara Bölge Adliye Mahkemesi ise kararın bu yanlışlıklarının düzeltilerek onanmasına karar vermiştir. Kanun maddeleri ise HMK 370/2 olarak belirtilmiştir.

MAHKEMESİ : Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 23. Hukuk Dairesi
İLK DERECE MAHKEMESİ : Ankara 7. Asliye Ticaret Mahkemesi


Yukarıda tarih ve numarası yazılı olan bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen kararın temyizen tetkiki davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu, gereği konuşulup düşünüldü.

- K A R A R -

Dava, kooperatif aidat borcunun tahsili için yapılan icra takibine dayalı itirazın iptali istemine ilişkindir. İlk derece mahkemesince davanın kısmen kabulüne dair verilen karara karşı davalı vekilince istinaf yoluna başvurulması üzerine Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 23. Hukuk Dairesince, davacı vekilinin karar kesinleşmeden önce, istinaf aşamasındaki davadan feragat ettiği gerekçesiyle ilk derece mahkemesi kararının kaldırılarak davanın feragat nedeniyle reddine, davacı aleyhine 332-TL yargılama giderine ve 39.116,05-TLvekalet ücretine hükmedilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Davalı vekili istinaf aşamasında sunduğu 04.09.2020 tarihli beyan dilekçesinde, davacı tarafça sunulan davadan feragat dilekçesi neticesinde yargılama gideri ve vekalet ücreti talebi olmadığını bildirmesine rağmen, davacı aleyhine yargılama gideri ve vekalet ücretine hükmedilmesi doğru olmamıştır. Bu nedenlerle kararın bozulması gerekmekte ise de yapılan bu yanlışlıkların düzeltilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden Ankara Bölge Adliye Mahkemesi kararının hüküm fıkrasındaki yanlışlıkların HMK 370/2 maddesi uyarınca düzeltilerek onanmasına karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 23. Hukuk Dairesi’nin 09.09.2020 tarih, 2020/117 Esas ve 2020/1108 Karar sayılı kararının hüküm fıkrasının “Yargılama Giderleri ve gider avansı” başlıklı bendinden sonra gelen bendin tamamının karar metninden çıkarılmasına yerine “Taraflarca yapılan yargılama giderlerinin üzerlerinde bırakılmasına, gider/delil avanslarının kullanılmayan kısmının karar kesinleştiğinde gideri içerisinden karşılanarak ilgiliye iadesine” cümlesinin yazılmasına, hüküm fıkrasının vekalet ücreti başlıklı bendi ile sonra gelen “A.A.Ü.T. uyarınca vekalet ücretinin davacıdan alınıp davalıya verilmesine” cümlesinin karar metninden çıkarılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, temyiz peşin harcın talep halinde temyiz edene iadesine, dosyanın kararı veren ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin de Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 23. Hukuk Dairesine gönderilmesine, 11.04.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.