Yargıtay 6. Hukuk Dairesi 2021/1968 Esas 2022/2469 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Davacı, davalı kooperatifin işyerinin önündeki caddede bulunan yerlerden hukuka aykırı olarak otopark ücreti adı altında para tahsil ettiğini iddia ederek, 5.000 TL'nin tahsiline karar verilmesini talep etmiştir. Mahkeme, davalı kooperatif tarafından ücret tahakkuk ettirilen alanın ortak yerlerden olmadığını belirterek davanın kabulüne karar vermiştir. Ancak davalı vekili karara itiraz ederek, kooperatifin yönetim kuruluna verilen yetkiye dayanarak ücret alma uygulamasına karar verildiğini ve bu uygulamanın haklı olduğunu savunmuştur. Yargıtay ise, kooperatifin kullanım ve tasarruf hakkı bulunan alandan ücret talebinin haklı olduğu sonucuna vararak mahkeme kararını bozmuştur.
Kanun Maddeleri: İstirdat davası için bir yıllık zamanaşımı süresi (Borçlar Kanunu Madde 148), kooperatiflerin yönetim kurullarına verilen yetki (Türk Ticaret Kanunu Madde 413)

MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi


Taraflar arasındaki istirdat davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik verilen hüküm süresi içinde davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

K A R A R

Davacı vekili, davalı kooperatifin müvekkilinin iş yerinin önünden geçen caddede bulunan yerleri sarı çizgilerle ayırarak bu alanlardan otopark ücreti adı altında hukuka aykırı olarak para tahsil ettiğini ileri sürerek, dava haklarının saklı kalması kaydıyla 5.000,00 TL'nin ödeme tarihlerinden faiziyle birlikte tahsiline, vekalet ücreti ve yargılama giderlerinin davalıya yükletilmesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın kısmi dava olarak açılamayacağını, istirdat davası için bir yıllık zamanaşımı süresinin geçtiğini, 14.06.2008 tarihli genel kurul toplantısında bu konuda karar alındığını, bu kararla kooperatifin diğer üyelerinin korunduğunu savunarak, davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece iddia,savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, davalı kooperatif tarafından davacı adına düzenlenen otopark ücretinin uygulandığı alanın davalı kooperatifin tasarrufunda bulunan ortak yerlerden olmadığı, imar yolu olduğu, imar yoluyla ilgili davalı kooperatifin ücret tahakkuk ettiremeyeceği gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Davalı kooperatifin 14.06.2008 tarihli genel kurulunun 9. maddesi ile site kurallarına uymayan, ortak alanları maksadı dışında işgal eden ana ve ara yollara araç park eden şahıs ve tüzel kişilere ceza kesmek ve tahsil etmek, her türlü yasal işlemlere başvurma yetkisinin yönetim kuruluna verilmiştir. Yönetim kurulu tarafından bu yetkiye dayanılarak 30.04.2009 tarihinde sarı çizgili otopark alanlarından ücret alma uygulamasına 30.07.2009 tarihinden başlanmasına karar alınmıştır. 14.06.2008 tarihli genel kurulun 9. maddesinin iptal edildiğine ilişkin dosyada bir karara rastlanılmamıştır. Yukarıda belirtilen ve genel kurul tarafından yönetim kuruluna devredilen yetki site alanı içindeki boş alanlarla ilgili kullanıma ilişkin işgal tazminatı niteliğinde bulunduğundan anasözleşmede belirtilmese dahi kooperatif tarafından her zaman talep edilmesi mümkün olduğu, davaya konu yerin imar yolu olmasına rağmen henüz kullanıma açıldığının da iddia ve ispat edilmediği ve buna göre ortak alan olarak kabul edilmesi gerektiği, burada kooperatifin kullanım ve tasarruf hakkının olduğu ve davalının ücret talebinin haklı olduğu anlaşıldığından davanın reddine karar verilmesi gerekirken kabulü hatalı olmuş,bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün, davalı yararına BOZULMASINA,temyiz peşin harcın talep halinde temyiz edene iadesine, kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 27.04.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.