Yargıtay 6. Hukuk Dairesi 2021/4979 Esas 2022/2609 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Davacı arsa sahibi, davalı yükleniciyle yapılan kat karşılığı inşaat sözleşmesine ek olarak imzaladıkları sözleşmede yer alan başka bir parselde yapılacak dükkanın belirtilen tarihte teslim edilmemesi sebebiyle kira bedelinin ödenmemesi nedeniyle dava açmıştır. İlk derece mahkemesi davanın reddine karar vermiş, bölge adliye mahkemesi ise istinaf başvurusunu esastan reddetmiştir. Yargıtay ise davacının haklı olduğunu ve davanın kabul edilmesi gerektiğini belirterek, istinaf kararını bozmuştur.
Kanun Maddeleri: HMK 373/1.

MAHKEMESİ : Kayseri Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesi
İLK DERECE MAHKEMESİ : Kayseri 3. Asliye Hukuk Mahkemesi


Yukarıda tarih ve numarası yazılı olan bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen kararın temyizen tetkiki davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu, gereği konuşulup düşünüldü.

- K A R A R -

Davacı vekili; taraflar arasında Kayseri .... Noterliğinin 30.05.2007 tarihli 17304 yevmiye no.lu kat karşılığı inşaat sözleşmesi imzalandığını, sözleşmenin üzerinden uzun bir süre geçmesine rağmen yüklenicinin inşaatı tamamlamadığını, bu kez Kayseri .... Noterliğinin 23.09.2014 tarihli 39148 yevmiye no.lu ek sözleşmeyi imzaladıklarını, ek sözleşmede ön sözleşmenin aynen meri olacağını, 9 adet daire ve 1 adet dükkândan 9 adet dairenin arsa sahibine teslim edildiğini, dükkân edimine ilişkin hükmünün değiştirildiğini, yüklenicinin 6902 ada, 3 parselde inşa edeceği binada yapacağı dükkanı arsa sahibine teslim edeceğini, dükkanın en geç 30.08.2016 tarihinde anahtar teslimi yapı kullanma izin belgesi alınarak teslim edileceği, dükkanın zamanında teslim edilmemesi halinde aylık 1.500 Euro kira bedelinin peşin olarak ödeneceğinin taahhüt edildiğini, dükkânın teslim edilmediğini, yüklenicinin Haziran 2018 tarihine kadar aylık kira bedelini ödediğini, 2018 Haziran ayından sonraki kira alacaklarını ödemediğinden; davalı/yüklenici aleyhine Kayseri 6. İcra Müd. 2019/4909 Esas sayılı dosyası üzerinden icra takibi yapıldığı, davalının takibe itiraz ettiği, davalı/borçlu yüklenicinin takibe itirazının iptaline, takibin devamına, davalının icra inkâr tazminatı ödemesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili; ilk sözleşmede yüklenicinin 9 adet dâire ve 1 dükkan için 250 Euro gecikme tazminatı ödeyeceği kararlaştırıldığı halde; ek sözleşmede davalının baskısı üzerine, yüklenicinin 1 dükkan için 1.500 Euro gecikme tazminatı ödemeyi kabul ettiğini, kararlaştırılan miktarın yüklenicinin ekonomik yıkımına yol açacak miktarda olduğunu, Türk Parası Kıymetini Koruma Hakkında 32 Sayılı Karara İlişkin Tebliğde Değişiklik Yapılmasına Dair Tebliğe göre; döviz cinsinden yapılan sözleşmelerin geçersiz olduğunu, kişilik haklarına ve ahlaka aykırılık teşkil eden götürü tazminatın kesin hükümsüz olduğunu, ek sözleşmenin imzalanmasından sonra; davacının Kayseri 4. Sulh Hukuk Mahkemesinde 2014/1333 Esas sayılı dosyasında ortaklığın giderilmesi için dava açtığını, işbu davada taşınmazın 3. Kişilere devrini önleyecek şekilde satışa engel ihtiyati tedbir konulduğunu, davanın halen derdest olduğu, ayrıca Kayseri 4.Asliye Hukuk Mahkemesi 2014/330 Esas sayılı dosyasında da; taşınmaz üzerine ihtiyati tedbir konulduğunu, teslim süresinin dava tarihi 15.10.2014 tarihinden, ortaklığın giderilmesi davası derdest olduğundan işbu dava tarihine kadar uzadığının kabul edilmesi gerektiğini, fahiş ve kesin hükümsüz nitelikte olan gecikme tazminatı talebinin reddine, davacının kötü niyet tazminatı ödemesine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece davanın reddine dair verilen hüküm davacı vekilince istinaf edilmiş bölge adliye mahkemesince başvurunun esastan reddine karar verilmiştir. Davacı vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
Dava kat karşılığı inşaat sözleşmesi uyarınca kira tazminatı istemine ilişkindir. Davacı arsa sahibi, davalı yüklenicidir.
Her ne kadar mahkemece dava konusu dükkanın içinde bulunduğu parselin tüm malikleri ile sözleşme imzalanmadığından davanın reddine, bölge adliye mahkemesince de ilk sözleşmeye konu taşınmazın tüm malikleri ile sözleşme imzalanmadığından istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiş ise de asıl sözleşmede 32 parselle ilgili diğer ortaklarla sözleşme yapılmadığı ya da muvafakat verilmediğine dair iddia bulunmadığı görülmüştür. Ayrıca ilk sözleşmede arsa sahibine devri kararlaştırılan dükkan dışındaki bağımsız bölümlerin de arsa sahibine devredildiği ve yüklenici tarafından kararlaştırılan sürede ve şekilde teslim edilmeyen dükkanla ilgili ek sözleşmenin benimsenerek teslim tarihi olan 30.06.2016- Haziran/2018 tarihleri arasında tahakkuk eden kısmi kira bedelini ödediği anlaşılmıştır.
Bu durumda ek sözleşmeye göre sadece dükkanla ilgili olarak tevhid ve ifraz sonucu oluşan başka bir parselde yapılacak dükkanın teslim edilmemesi nedeniyle davacının kira istemekte haklı olduğu gözetilerek davanın kabulüne karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde davanın reddine karar verilmesi ve davacının istinaf başvurusunun kabul edilmesi yerine esastan reddedilmesi hatalı olduğundan istinaf mahkemesi kararı kaldırılarak ilk derece mahkemesi kararının bozulması uygun görülmüştür.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, Kayseri Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesi'nin 30/06/2021 tarih ve 2021/658 Esas, 2021/741 Karar sayılı kararının kaldırılarak ilk derece mahkemesi kararının davacı yararına BOZULMASINA, HMK 373/1 maddesi gereğince dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğin ilgili Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, peşin alınan harcın istek halinde iadesine, 11.05.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.