Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2021/9654 Esas 2022/466 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesi'nde yapılan bir karşılıklı boşanma davasında, davacı-karşı davalı erkeğin ziynet alacağına yönelik temyiz dilekçesi reddedildi. Temyiz edilen diğer bölümler ise onandı. Kararın 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 362. maddesi gereğince kesinleştirildiği belirtilirken, temyiz sınırının Vergi Usul Kanunu'nun mükerrer 298. maddesi uyarınca her yıl tespit ve ilan edilecek yeniden değerleme oranında artırıldığı açıklandı. Kararda belirtilen kanun maddeleri: 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 362. maddesi, ek madde 1; Vergi Usul Kanunu'nun mükerrer 298. maddesi.

MAHKEMESİ : Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Karşılıklı Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı-karşı davalı erkek tarafından kusur belirlemesi, tazminatların miktarı ve ziynet alacağı davasının kabulü yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Davacı-karşı davalı erkeğin ziynet alacağına yönelik temyiz dilekçesinin incelenmesinde;
6100 sayılı HMK’nın 362. maddesinin 1. fıkrasının b bendi uyarınca "Miktar veya değeri Kırk Bin Türk Lirasını (bu tutar dahil) geçmeyen davalara ilişkin kararlar" temyiz edilemez. 02.12.2016 tarihli 6763 sayılı Kanun'un 44. maddesi ile de 6100 Hukuk Muhakemeleri Kanunu'na eklenen ek madde 1 uyarınca temyiz parasal sınırlarının (HMK m. 341, 362) Vergi Usul Kanunu'nun mükerrer 298. maddesine göre her yıl tespit ve ilan edilecek yeniden değerleme oranında artırılması öngörülmüştür. Karar tarihi itibariyle bu miktar "78.630,00 TL" olarak belirlenmiştir.
Davacı-karşı davalı erkek tarafından temyiz konusu edilen miktar 12.929,67 TL olup karar tarihindeki kesinlik sınırını aşmadığından 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 362. maddesi gereğince temyiz sınırı altında kalan alacağa ilişkin karar kesindir. Açıklanan nedenle, davacı-karşı davalı erkeğin ziynet alacağına yönelik temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Davacı-karşı davalı erkeğin diğer temyiz itirazlarına yönelik yapılan incelemeye gelince:
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, yerinde bulunmayan temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün onanmasına, karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ:Davacı-karşı davalı erkeğin ziynet alacağına yönelik temyiz dilekçesinin yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple REDDİNE, temyiz edilen hükmün temyize konu diğer bölümlerinin yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edene yükletilmesine, peşin alınan harcın mahsubuna ve 292.10 TL. temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğinin ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine kesin olarak oy birliğiyle karar verildi. 24.01.2022 (Pzt.)