Yargıtay 6. Hukuk Dairesi 2022/2103 Esas 2022/2728 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Ankara 4. Asliye Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki iflas davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik verilen hüküm süresi içinde davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

- K A R A R -

Dava, iflas ertelemenin uzatılması istemine ilişkindir.
Mahkemece, davacı şirket hakkında iflas erteleme istemli ilk davanın 2013 yılında açıldığı, 27.09.2013 tarihinde ihtiyati tedbirlere hükmedildiği, daha önce üç kez iflas erteleme kararı verildiği, eldeki davada dördüncü kez uzatma isteminde bulunulduğu, şirketin borca batıklık durumunun devam ettiği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
1)Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
2) Davacı vekilinin, müvekkili şirketin borca batık olmadığına dair temyiz itirazları yönünden yapılan incelemede;
İflas erteleme davaları, dava teorisindeki genel ilkenin bir istisnası olarak, borca batıklık sadece dava tarihi itibariyle değil, yargılama safhasındaki olumlu veya olumsuz gelişmeler de dikkate alınarak belirlenmelidir.
Somut olayda hükme esas alınan 12.04.2019 tarihli bilirkişi raporunda, davacı şirketin borca batık olduğu yönünde tespit yapılmış olmasına karşın davacı şirkete ait taşınmazlar ile tesis, makina ve cihazların rayiç değerlerinin hesaplamasının hatalı yapıldığı ileri sürmüş, temyiz dilekçesi ile şirketin borca batıklıktan çıktığı belirtilmiştir. İflas erteleme davalarında şirketin borca batık olup olmadığının belirlenmesi en önemli koşul olup, borca batıklık tespitinde kaydi değerler değil satış sırasında gerçekleşecek güncel rayiç değerler esas alınmalı, borca batıklık kesin bir şekilde tespit edilmelidir. Hükme esas alınan bilirkişi raporunda, şirketin varlıklarının rayiç değerleri güncel fiyatlar üzerinden yeniden hesaplanarak borca batıklık bilançosu hazırlanması gerekirken, dosyaya daha önce sunulan bilirkişi raporları esas alınarak 2013 yılı fiyatları üzerinden rayiç değerler tespit edilmiştir. Öte yandan, dosyaya son olarak gelen 18.06.2019 tarih ve 21 nolu kayyım raporunda, şirketin faaliyetlerine devam ettiği, hali hazırda 43 işçi çalıştırdığı, işçi maaşlarını düzenli olarak ödediği, bankalara olan kredi borçlarını yapılandırdığı ve düzenli olarak ödediği, şirketin 31.03.2019 tarihi itibariyle borca batıklıktan çıktığı belirtilmiştir.
Bu durumda, mahkemece, bilirkişi kurulundan alınacak ek raporla, yukarıda açıklanan ilkeler çereçesinde davacı şirketin, güncel durumu itibariyle rayiç değerler üzerinden borca batık olup olmadığının tereddüte yer bırakmayacak şekilde belirlenmesi, borca batıklıktan çıkmış olduğunun tespiti halinde iflas ertelemenin uzatılması talebinin reddine karar verilmesiyle yetinilmesi, borca batıklığın devam ettiğinin tespiti halinde ise 28.02.2018 tarihinde yürürlüğe giren 7101 Sayılı Yasanın 65.maddesi ile kaldırılan ancak geçici 14.madde ile derdest davalarda uygulanmasına devam edilen İİK’nın 179/b-7. maddesi uyarınca, inceleme tarihi itibariyle 5 yıllık iflas erteleme süresi dolduğundan, şimdi olduğu gibi iflas ertelemenin uzatılması talebinin reddi ile davacı şirketin iflasına kararı verilmesi gerekirken, eksik incelemeyle yazılı şekilde karar verilmesi doğru olmamıştır.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin diğer temyiz itirazlarının reddine, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, diğer temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün, davacı yararına BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz edene iadesine, kararın tebliğinden itibaren 10 gün içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 12.05.2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.