Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2022/1343 Esas 2022/1925 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2022/1343
Karar No: 2022/1925
Karar Tarihi: 01.03.2022

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2022/1343 Esas 2022/1925 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Kayseri Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi, bir yoksulluk nafakasının kaldırılması davasında, indirilen nafakanın yıllık toplam miktarının 6.000 TL olduğunu ve karar tarihindeki temyiz inceleme kesinlik sınırını aşmadığını tespit etti. Bu nedenle, asıl karar ve ek kararın temyiz edilemez olduğuna karar verildi. Kanun maddelerine göre, 6100 Sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun madde 362/1-a, Vergi Usul Kanunu’nun mükerrer 298. maddesi, 6763 sayılı Kanun'un 44. maddesi kararda yer almaktadır.
2. Hukuk Dairesi         2022/1343 E.  ,  2022/1925 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ : Kayseri Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
    DAVA TÜRÜ : Yoksulluk Nafakasının Kaldırılması

    Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı kadın tarafından asıl karar ve 25.11.2021 tarihli ek karar yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
    6100 sayılı HMK' nın 362. maddesinin 1. fıkrasının b bendi uyarınca "Miktar veya değeri kırk bin Türk Lirasını (bu tutar dahil) geçmeyen davalara ilişkin kararlar" temyiz edilemez. 02.12.2016 tarihli 6763 sayılı Kanun'un 44. maddesi ile de 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'na eklenen ek madde 1 uyarınca temyiz, parasal sınırlarının (HMK m. 341, 362) Vergi Usul Kanunu’nun mükerrer 298. maddesine göre her yıl tespit ve ilan edilecek yeniden değerleme oranında artırılması öngörülmüştür. Karar tarihi itibariyle bu miktar ''78.630 TL." olarak belirlenmiştir.
    İndirilmesine karar verilen yoksulluk nafakasının indirilen kısmının yıllık toplam miktarı 6.000 TL olup, karar tarihindeki temyiz inceleme kesinlik sınırını aşmadığından, bölge adliye mahkemesi asıl kararı ve ek kararı 6100 Sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun madde 362/1-a bendine göre kesin niteliktedir. Açıklanan nedenle, davalının asıl karara ve ek karara yönelik temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
    SONUÇ: Davalının temyiz dilekçesinin yukarıda gösterilen sebeple REDDİNE, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğinin ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oy birliğiyle karar verildi. 01.03.2022 (Salı)

    Hemen Ara