Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2022/346 Esas 2022/2128 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sakarya Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi, boşanma davasında davalı kadının kusuru kanıtlanamadığı için esastan ret kararını kaldırıp ilk derece mahkemesinin kararını bozmuştur. Dava dosyasında, kadının tedbir nafakası talebinin reddedildiği ve istinaf kanun yoluna başvurusu sonucu kısmen kabul edildiği belirtilmiştir. Kesinleşen tedbir nafakası davasında kadına yüklenmeyen kusurların boşanma davasında da yüklenemeyeceği belirtilmiştir. Türk Medeni Kanununun 166/1. maddesine göre, boşanmaya karar vermek için davalının az da olsa kusurlu bulunması zorunludur. Ancak davalı kadının kusuru kanıtlanamadığı için, yetersiz gerekçe ile boşanmaya karar verilmesi usul ve kanuna aykırı olarak kabul edilmiştir. Türk Medeni Kanununun 166/1-2. maddeleri açıklanarak, boşanma kararı verilebilmesi için evlilik birliğinin, ortak hayatı sürdürmeleri eşlerden beklenmeyecek derecede temelinden sarsıldığının sabit olması gerektiği belirtilmiştir.

MAHKEMESİ : Sakarya Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı kadın tarafından temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
Türk Medeni Kanununun 166/1-2. maddesi uyarınca boşanma kararı verilebilmesi için evlilik birliğinin, ortak hayatı sürdürmeleri eşlerden beklenmeyecek derecede temelinden sarsıldığının sabit olması gerekir. Mahkemece; tarafar evlendikten çok kısa bir süre sonra kadının erkekten kendisine ev almasını talep ettiği ve erkeğin ev almayacağını söylemesi üzerine kadının müşterek haneyi terk ettiği gerekçesiyle boşanmaya neden olan olaylarda davalı kadın tam kusurlu kabul edilerek tarafların boşanmalarına karar verilmiş ise de, dosya kapsamından davalı kadın tarafından 08.09.2016 tarihinde açılan tedbir nafakası (TMK.md.197) davasında Kdz. Ereğli Aile Mahkemesinin 2016/616 Esas 2017/262 Karar sayılı kararı ile davanın reddine karar verilmiş, kadının istinaf kanun yoluna başvurusu üzerine Ankara 1. Bölge Adliye Mahkemesinin 05.11.2018 tarih 2017/1883 Esas 2018/1394 Karar sayılı kararı ile ilk derece mahkemesi kararının kaldırılmasına ve davanın kısmen kabulüne kesin olarak karar verilmiştir. Tedbir nafakasına ilişkin dava dosyasının incelenmesinde; erkek tarafından sunulmuş olan cevap dilekçesinde dayanılan vakıalar ile işbu boşanma davasında erkek tarafından dayanılan vakıalar aynı olup, nafaka davasında bu vakıalar mahkemece kadına kusur olarak yüklenmemiş ve karar kesinleşmiştir. Kesinleşen tedbir nafakası davasında kusur olarak yüklenmeyen vakıalar, boşanma davasında da yüklenemez. Gerçekleşen bu durum karşısında, davalı kadının boşanmaya neden olan kusurlu bir davranışı ispatlanamadığı gibi, kadının ayrı yaşamakta haklılığı da tedbir nafakası davasında hükme bağlanmıştır. Türk Medeni Kanununun 166/1. maddesine göre boşanmaya karar vermek için davalının az da olsa kusurlu bulunması zorunludur. Oysa toplanan delillerden davalı kadının kusuru kanıtlanamamıştır. Bu itibarla davanın reddi gerekirken delillerin takdirinde hataya düşülerek yetersiz gerekçe ile boşanmaya karar verilmesi usul ve kanuna aykırı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda gösterilen sebeple bölge adliye mahkemesinin esastan ret kararının KALDIRILMASINA, ilk derece mahkemesi kararının BOZULMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğinin bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine, oy birliğiyle karar verildi. 07.03.2022(Pzt.)