Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2022/331 Esas 2022/2447 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Trabzon Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesi tarafından verilen bir karar incelenmiştir. Karar, karşılıklı boşanma ve ziynet alacağı davasında verilmişti. Kadın tarafından kusur belirlemeleri ve tazminatlar yönünden, erkek tarafından ise tedbir nafakası ve ziynet alacağının kabulü yönünden temyiz edilmiştir. Mahkeme, kadının kabul edilen ziynet alacağının miktarının temyiz sınırı altında olduğunu belirterek bu konuda karar kesinleşmiştir. Diğer temyiz itirazlarını da inceleyen mahkeme, hükmün kanunlara uygun olduğunu görmüştür. Bu nedenle, erkeğin temyiz başvurusu REDDİNE, diğer temyiz itirazlarının reddine karar verilmiştir. Kararda bahsi geçen kanun maddeleri; 6100 Sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 362. maddesidir.

MAHKEMESİ : Trabzon Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Karşılıklı Boşanma-Ziynet Alacağı

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı-karşı davalı kadın tarafından kusur belirlemesi ve tazminatlar yönünden; davalı-karşı davacı erkek tarafından tedbir nafakası ve ziynet alacağının kabulü yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Davalı- karşı davacı erkeğin ziynet alacağı davasının kabul edilen kısmına yönelik temyiz dilekçesinin incelenmesinde;
Mahkemece kadının kabul edilen ziynet alacağının miktarı 37.807,30 TL olup bu miktar, karar tarihindeki kesinlik sınırı olan 78.630,00 TL'yi aşmadığından 6100 Sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 362. maddesi gereğince temyiz sınırı altında olmakla, ziynet alacağına ilişkin karar kesindir. Açıklanan sebeple, davalı- karşı davacı erkeğin ziynet alacağı davasının kabul edilen kısmına yönelik temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Tarafların diğer temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, tarafların temyiz itirazları yersizdir.
SONUÇ: Yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple davalı- karşı davacı erkeğin temyiz dilekçesinin ziynet alacağı davası yönünden REDDİNE, temyiz edilen hükmün yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenlere yükletilmesine, peşin alınan harcın mahsubuna ve 292.10'ar TL. temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğinin ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine kesin olarak oy birliğiyle karar verildi. 15.03.2022 (Salı)